بررسی میزان کارایی مگس های پارازیتویید سن گندم (Diptera, Tachinidae) و آثار کنترل شیمیایی این آفت، بر گونه غالب آنها در اصفهان

به منظور بررسی میزان کارایی مگس های پارازیتویید سن گندم در اماکن تابستان و زمستان گذران سن در اصفهان، چهار ارتفاع مهم سن گیر شامل کوه های کلاه قاضی، پنجه، جوزدان و ساسپید انتخاب گردید، و از هر کدام از این مناطق، در سال ۱۳۷۶ حداقل شش بار، و در سال ۱۳۷۷ سه بار نمونه برداری به عمل آمد. چهار مزرعه گندم یا جو نیز در مناطق لورک، زیار، مهیار و شاهین شهر انتخاب، و در بهار سال ۱۳۷۷ از هر کدام هشت بار نمونه برداری گردید. در هر نوبت نمونه برداری از اماکن تابستان و زمستان گذران سن گندم و مزارع گندم و جو در فصل بهار، یک صد عدد از سن های جمع آوری شده، برای مشاهده لاروهای پارازیتویید و تعیین درصد کارایی آنها در آزمایشگاه تشریح شد. میانگین میزان کارایی گونه غالب (.Phasia subcoleoptrata L) در سال ۱۳۷۶ در نسل دوم ۵/۱ %، و در سال ۱۳۷۷ در نسل اول ۳۹/۱۵% و در نسل دوم ۵/۳ % برآورد گردید. مجموع میزان کارایی دیگر گونه های موجود کمتر از ۱% بود. در بهار سال ۱۳۷۷ سم پاشی علیه پوره های سن گندم در برخی از مناطق، از جمله لورک و زیار، در زمان اوج فعالیت حشرات کامل نسل دوم پارازیتویید انجام گرفت. این سم پاشی ها آثار زیان باری در پارازیتویید داشت، ولی در منطقه شاهین شهر سم پاشی مذکور هنگامی انجام شد که پارازیتویید غالب در مرحله شفیرگی و در داخل خاک بود. این سم پاشی اثر منفی مستقیمی بر پارازیتویید غالب نداشت.

کلیدواژه ها:

Sunn pest ، Parasitoid flies. Efficacy ، Effect of chemical control. ، سن گندم ، مگس های پارازیتوبید ، میزان کارایی ، اثر سم پاشی