اثر پیش تیمار سالیسیلات بر پارامترهای رشد و رنگیزه های فتوسنتزی گیاه نعناع فلفلی (Menta piperita L.) تحت سطوح مختلف خشکی

اسیدسالیسیلیک و مشتقات آن می توانند در سازش گیاهان در مقابل تنش های محیطی شرکت کرده و با سایر متابولیت های سلولی و عوامل محیطی برای تنظیم پاسخ های گیاه به تنش ها بر هم کنش داشته باشد. در این تحقیق اندام هوایی گیاه نعناع فلفلی (Menta piperita L.) در اواسط رشد رویشی توسط دو غلظت از سالیسیلات (۷-۱۰و۴-۱۰ مولار) به طور جداگانه به مدت ۲۰ روز هفته ای ۳ بار محلول پاشی و پیش تیمار شدند. بعد از این مدت، تنش خشکی در دو سطح خشکی ملایم (درصد ۳۵ ظرفیت اشباع خاک) و خشکی شدید (درصد ۱۵ ظرفیت اشباع خاک) به همراه شاهد یعنی آبیاری معمولی (درصد ۵۰ ظرفیت اشباع خاک) توام با محلول پاشی سالیسیلات (با دو غلظت) بر گیاهان به مدت ۲۰روز اعمال شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد تغییرات طول اندام هوایی و ریشه و نیز تعداد و سطح برگ تحت تاثیر تنش های خشکی به کار گرفته شده در این تحقیق در مقایسه با شاهد معنی دار نبود، اما وزن تر و خشک ریشه و برگ تحت تاثیر تنش خشکی شدید کاهش معنی داری یافت. از سوی دیگر محلول پاشی با سالیسیلات به خصوص در غلظت ۴-۱۰ مولار موجب افزایش پارامترهای رشد در مقایسه با تنش شدید خشکی شد. تغییرات میزان کلروفیل های a و b در تیمارهای سالیسیلات و خشکی قابل ملاحظه نبود. بیشترین مقدار کاروتن و گزانتوفیل نیز در تیمارهای مربوط به تنش خشکی ملایم به همراه محلول پاشی با غلطت ۴-۱۰مولار مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

خشکی ، رشد ، رنگیزه های فتوسنتزی ، سالیسیلات ، نعناع فلفلی