بررسی تاثیر غلظت آلودگی بر ضرایب پراکندگی طولی و عرضی محیط متخلخل اشباع

در مقاله حاضر با بکارگیری یک مدل دو بعدی افقی آزمایشگاهی به بررسی اثر تغییر غلظت آلودگی بر ضرایب پراکندگی طولی و عرضی محیط متخلخل اشباع پرداخته شده است. محلول کلرید سدیم با پنج غلظت متفاوت ۲/۵، ۵، ۷/۵، ۱۰ و ۱۲/۵ گرم در لیتر به عنوان ردیاب استفاده شد. مقادیر غلظت در گام های زمانی یک ثانیه به وسیله ی رابطه حاصل از حل تحلیلی معادله دو بعدی همرفت – پخشیدگی با بهینه سازی ضرایب پراکنده پذیری طولی و عرضی برآورد و سپس با مقادیر اندازه گیری شده مقایسه شد. نتایج نشان داد که مقادیر پراکنده پذیری طولی با افزایش غلظت افزایش و مقادیر پراکنده پذیری عرضی با افزایش غلظت کاهش می یابد. همچنین سرعت پخش آلودگی در جهت طولی بیشتر از سرعت پخش آن در جهت عرضی است. به بیان دیگر سهم همرفت در انتقال آلودگی بیشتر از سهم پراکندگی هیدرودینامیکی است. بر اساس نتایج، مقدار کاربردی و قابل استفاده ضرایب پراکنده پذیری طولی برای شرایط اندازه گیری شده برای غلظت های ۲/۵، ۵، ۷/۵، ۱۰ و ۱۲/۵ گرم بر لیتر به ترتیب برابر ۱۰۱۲*۳/۵۷، ۱۰۱۳*۲/۲۹، ۱۰۱۳*۳/۵۷، ۱۰۱۳*۷/۴۳ و ۱۰۱۴*۲/۱۶ متر و مقادیر ضرایب پراکنده پذیری عرضی در محدوده ای مشابه به ترتیب برابر ۲۷۸۰۰، ۲۶۴۰۰، ۲۵۸۰۰، ۲۵۲۰۰، ۲۴۹۰۰ متر بدست آمد. ضمنا با افزایش فاصله از نقطه رهاسازی ردیاب مقادیر پراکنده پذیری طولی کاهش ناچیزی داشت، اما مقادیر پراکنده پذیری عرضی با افزایش فاصله از نقطه رهاسازی ردیاب افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

آبخوان آزاد ، تغذیه آبخوان ، روش عددی بدون المان