تاثیر هشت هفته تمرین تداومی شدید بر بیان ژن های خانواده Mir-۲۹ در قلب رت های نر سالم
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 211
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SKUMS-17-6_012
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تداومی شدید بر بیان ژن های خانواده miR۲۹ در قلب رت های نر سالم بود. روش شناسی: ۱۲ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با شرایط وزنی و سنی مشابه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرین استقامتی تداومی و کنترل (۶=n) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت هشت هفته، هفته ای پنج جلسه و هر جلسه ۳۰ دقیقه با شدت ۷۵-۷۰ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی اجرا شد. معدوم کردن حیوانات و جداسازی بافت ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی صورت گرفت. تغییرات بیان ژن های miR۲۹ با استفاده از تکنیک quantitave RT-PCR آنالیز شد و میزان بیان ژن های miR۲۹ با استفاده از روش∆∆CT-۲ محاسبه شد. معنادار بودن متغییرها بین گروه های تحقیق با استفاده از آزمون آماری t مستقل بررسی شد. یافته ها: بیان ژن miR۲۹a,c و miR۲۹b در گروه تمرین استقامتی تداومی نسبت به گروه کنترل به ترتیب افزایش معنی دار (۰۰۱.۰P=) و کاهش غیر معنی داری (۴۱۶.۰P=) داشت. نتیجه گیری: تمرین استقامتی تداومی سبب القا هایپرتروفی فیزیولوژیک در قلب گروه تمرینی و افزایش معناداری در میزان بیان miR۲۹a,c می شود، از آنجایی که این افزایش منجر به کاهش معناداری در بیان ایزوفرم های کلاژن می شود، می توان نتیجه گرفت که افزایش miR۲۹a,c در هایپرتروفی فیزیولوژیک ناشی از تمرین استقامتی به طور مستقیم در تنظیم ماتریکس خارج سلولی و کامپلیانس بطنی نقش دارد.
کلیدواژه ها:
Key words: continuous training ، miR۲۹ ، gene expression ، cardiac muscle ، واژه های کلیدی: تمرین تداومی ، miR۲۹ ، بیان ژن ، عضله قلبی
نویسندگان
امین نکویی
Tehran University, tehran, Iran
محمدرضا کردی
Tehran University, tehran, Iran
سیروس چوبینه
Tehran University, tehran, Iran
مسعود سلیمانی
Tarbiatmodaress University, Tehran, Iran
احد شفیعی
Tehran University, tehran, Iran
وحید حدیدی
Tehran University, tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :