بررسی روند تغییرات کاربری شهرستان های شرق دریاچه ارومیه و شناسایی مناطق دارای قابلیت کشت گیاهان شوری پسند

خشک شدن دریاچه ارومیه اثرات زیست محیطی فراوانی بر شهرستان­های اطراف این دریاچه گذاشته است. در این پژوهش تلاش شده است تا پوشش­های گیاهی سازگار با محیط محدوده مورد مطالعه شناسایی شود و پس از آن با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره مناطق مستعد کشت این محصولات شناسایی گردد.  در پژوهش حاضر پس از مطالعه گونه های موجود در منطقه گونه کلزا به عنوان گیاه مناسب شوری پسند انتخاب شد. در ابتدا با استفاده از تصاویر لندست ۵ و ۸ تغییرات ایجاد شده در نوع کاربری­ها و پوشش گیاهی منطقه از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ مورد بررسی قرار گرفت و پس از محاسبه میزان تغییرات کاربری ها اقدام به پتانسل یابی گیاه شوری پسند مورد نظر گردید. برای برآورد قابلیت کشت کلزا از روش ANP Fuzzy استفاده شده است. معیارهای اصلی استفاده شده در این تحقیق عبارتند از توپوگرافی، خاک و هواشناسی هستند. و زیر معیارها شامل ارتفاع، شیب و جهت شیب برای معیار توپوگرافی، بافت خاک، شوری خاک، PH خاک و مواد آلی خاک برای معیار خاک و زیر معیارهای مجموع بارش سالانه، رطوبت نسبی، متوسط دمای سالانه، حداکثر دمای سالانه و حداقل دمای سالانه برای معیار هواشناسی می باشند. نتایج نشان دهنده کاهش ۲۵.۴۳ درصدی میزان آب و افزایش ۲۱.۰۳ درصدی شوره زارها طی سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ می باشد، نتایج شناسایی مناطق مستعد کشت گیاه شوری پسند ۲۸/۱۴ درصد محدوده مورد مطالعه را مناسب برای کشت کلزا مشخص کرده است.

کلیدواژه ها:

Salinity plants ، Landsat ، Lake Urmia ، Changes ، Cultivation capability ، ANP Fuzzy ، گیاهان شوری پسند ، لندست ، دریاچه ارومیه ، بررسی تغییرات ، قابلیت کشت ، ANP Fuzzy