بازآرایی بهینه در شبکه توزیع هوشمند با حضور منابع تولید پراکنده و در نظر گرفتن عدم قطعیت ها

با توجه به رشد مراکز صنعتی و بارهای شبکه های توزیع، مساله ای که همواره ذهن برنامه ریزان و مدیران شبکه را به خود مشغول می کند، نیاز روزافزون برای بهبود عملکرد شبکه می باشد. رشد بار های الکتریکی عواقبی همچون افزایش تلفات سیستم و افت ولتاژهای ناخواسته ای را به دنبال دارد که این امر هزینه های زیادی را متحمل شرکتهای توزیع انرژی الکتریکی می کند. بازآرایی بهینه شبکه توزیع و تولیدات پراکنده، وسیله ای هستند که به وسیله آنها میتوان با صرف کمترین هزینه ممکن، تا حدی به اهداف مذکور رسید. در این تحقیق جهت هوشمندسازی، سه ابزار بازآرایی، منابع تولید پراکنده (منابع خورشیدی و بادی) و سیستم ذخیرهساز انرژی مورد تحلیل قرار گرفته و تاثیر حضور تولیدات پراکنده بر کاهش تلفات، اثر بانکهای خازنی بر بهبود پروفیل ولتاژ و کاهش تلفات و مساله بازآرایی بر شاخصهای عملکرد بهینه سیستم توزیع و کاهش تلفات بررسی شده و به صورت یک تابع چندهدفه بیان شده که با الگوریتم ژنتیک حل شده است. سناریوهای مختلفی برای بررسی روشهای بهبود توابع هدف مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل از شبیه­سازی نشان داده که استفاده از بازآرایی تاثیر قابل توجهی بر بخش تلفات و پروفیل ولتاژ دارد و منابع تولید پراکنده نیز بر همه بخش ها تاثیر مثبتی داشته و توان مبادلاتی با شبکه و بخش تلفات را تحت تاثیر قرار میدهد. با فعالسازی ذخیرهسازها در شبکه توزیع هوشمند نیز پارامتر اقتصادی کاهش یافته و ریزشبکه توانایی فروش برق به شبکه اصلی را دارد.

کلیدواژه ها:

Smart grid ، Distributed Generation ، Network reconfiguration ، Optimization ، Multi-Objective Functions. ، شبکه هوشمند ، تولیدات پراکنده ، بازآرایی شبکه ، بهینه سازی ، توابع چندهدفه.