جایگاه ادبی هاتفی در پژوهش‎های معاصر

هاتفی خرجردی از شاعران بزرگ اواخر دوره تیموری است. او تحصیلات مقدماتی خود را در خرجرد به انجام رساند. پس از آن به هرات رفت و سال ها از محضر عبدالرحمن جامی بهره مند شد و در کنف حمایت و تربیت او روزگار گذرانید. اگر چه در آغاز کار مقلد شاعران بزرگی چون فردوسی و نظامی بود و به تبعیت از آنان آثاری را خلق کرد ولی در بسیاری موارد توانست از حد تقلید فراتر رود و ابتکاراتی داشته باشد. خلاقیت‎های ادبی هاتفی در شعر و آثارش سبب شده است که بعدها او را از شعرای زبردست قرن نهم و دهم هرات و از شاعران صاحب سبک به شمار آورند و او را در تذکره‎ها زبده شعرا و افصح فصحا بخوانند. اگرچه هاتفی شاعر بزرگی بوده و در عهد خود شهرتی کسب کرده است ولی در سده اخیر که اوج پژوهش های ادبی به سبک علمی جدید است، پژوهشگران کمتر به جایگاه ادبی هاتفی و نقد و بررسی اشعارش پرداخته‎اند. حال این سئوال پیش می‎آید که پژوهش‎گران در دوره اخیر در آثار خود چه جایگاهی برای هاتفی قائل شده و چه تصویری از او در ذهن خوانندگان ترسیم نموده‎اند؟ در این پژوهش، مقاله‎هایی که در دوره اخیر درباره هاتفی خرجردی نگارش یافته، نقد و بررسی شده است؛ در ادامه جایگاه ادبی هاتفی بر مبنای مباحث مطرح شده پژوهش‎گران معاصر تبیین و توصیف شده است.

کلیدواژه ها:

هاتفی خرجردی ، ، جایگاه ادبی ، ، پژوهش های معاصر ، و ، طبقه‎بندی موضوعی.