بررسی نقش خودکارآمدی بر هوش هیجانی در بین فوتبالیست های نوجوان تهران

اخیرا نقش روانشناسان در ورزش، به عنوان عامل مهمی در موفقیت ورزشکاران معرفی شدهاست. روانشناسان در این زمینه با پرداختن به ساختار روانی ورزشکاران درصدد آن هستند که به آنها کمک کنند تا در لحظات پرفشار نیز بتوانند بهترین عملکرد را از خود نشان دهند. در فوتبال نیز که پرطرفدارترین ورزش جهان است، باشگاه ها و تیم های ملی سعی میکنند که از حضور روانشناسان برای کسب نتایج مطلوب بهره ببرند. از آنجا که آموزش به فوتبالیستها از سنین نونهالی و نوجوانی برای ارتقای سطح کیفی در رده های بالاتر، اهمیت بسیار زیادی دارد و هوش هیجانی یک عامل تاثیرگذار در پیشرفت عملکرد آنها می باشد، این پژوهش درصدد آن است که رابطه بین خودکارآمدی و هوش هیجانی در بین فوتبالیست های نوجوان تهران را مورد بررسی قرار دهد. داده های این تحقیق با استفاده از پرسشنامه هوش هیجانی نوجوانان((TEIQue-ASF و پرسشنامه خودکارآمدی نوجوانان (SEQ-C) از بین ۲۱۲ فوتبالیست نوجوان در مناطق مختلف تهران از ۸ آذر تا ۷ بهمن ۱۳۹۸ به روش خوشهای گردآوری شده اند. نتایج آزمونهای رگرسیون خطی نشان داد که متغیر خودکارآمدی و ابعاد آن (اجتماعی، تحصیلی و هیجانی) میتوانند متغیر هوش هیجانی را به صورت مثبت و معنیدار پیش بینی کنند. یافته های این تحقیق میتوانند به مدیران و مربیان ورزشی کمک کند تا در ایجاد یا افزایش خودکارآمدی اهتمام بورزند که در نتیجه چنین افزایشی، سطح هوش هیجانی فوتبالیست-های نوجوان ارتقا پیدا خواهدکرد که پیامد آن میتواند ایجاد عملکرد بهتر در بین بازیکنان و ورشکاران حرفه ای باشد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، خودکارآمدی ، فوتبال ، نوجوان ، عملکرد