نگاهی به خشونت علیه زنان در ایران از منظر جامعه شناسی حقوقی

از خشونت علیه زنان تحت عنوان هایی چون: همسرآزاری – خشونت زناشویی – زن آزاری و عبارات دیگرتعریف شده است.تاثیر منفی خشونت علیه زنان موجب نقض سلامت و حقوق زنان می شود و یافته های به دست آمده حاکی از آن است که تاثیرات منفی خشونت علیه زنان، حالت هایی چون هراس بیش از حد، کم حرفی، رمیدگی، انزوا، کناره گیری، بی خوابی، احساس بی حالی، سرگیجه، فراموشی، تپش قلب، و ... است. که نشانه های نقض سلامت بعنوان حق ذاتی بشر است.ادیان در جهت پیشگیری از خشونت نقش بسزایی را ایفامی کنند با توجه به سیر تفکر در باب حقوق زن، آگاهی افراد جامعه از مبنای آن غالبا افکار را به سمت انسان سالاری سوق می دهد. کرامت انسانی در دین اسلام مبنای نفی هر گونه خشونت علیه زنان به مثابه حقوقی برای آنان مورد توجه بوده است.در منشور حقوق شهروندی ایران در نقش مردم در اداره ی عمومی کشور و دخالت آنها در تصمیم گیری های مباشرتی یا واسطه ای تاکید شده است. اما در خصوص موضوع زنان علیرغم دستاوردها و ابتکارات قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، کاستی ها و نارسایی هایی به چشم می خورد که این ناشی از نوعی خلاء در متن قانون و به کار بردن مفاهیم و واژه هایی است که موجبات برداشت ها و تعابیر مختلف می شود.حقوق زنان مشتق از حقوق بشر است. در این مقاله ما را همین بس که راهی اگرچه باریک برجویندگان حقیقت بگشاییم و امکان نقد و چالش را تحقق سازیم. چالشی که زمینه را برای دستیابی به حقوق از دست رفته زن در دنیایی که از او فقط استفاده ابزاری و تبلیغاتی می شود تا حدی فراهم کند.در این نوشته سعی شده بصورت کلی به شناسایی خشونت علیه زن در ابعاد مختلف اشاره ای هر چند مختصر صورت گیرد تا پژوهشگرانی که به این حوزه علاقه مند هستند منبعی هر چند مختصر از انواع خشونت علیه زنان بدست آورند.

کلیدواژه ها:

خشونت ، زنان ، حقوق ایران ، حقوق بشر ، اسلام ، حقوق سیاسی ، مشارکت سیاسی