تبیین روش شناسی ائمه (ع) در مواجهه با تفکر غلو

افراط و مبالغه در معرفی امامان معصوم (ع) از جمله چالش های پیش روی تشیع در طولتاریخ اسام بوده است. فهم نادرست از دین، ارادت بی تعقل، جهل و استفاده ابزاری از بیانکرامات معصومان (ع) از جمله عوامل ایجاد نحل های به نام غالیان بوده است. آن ها در کنار غلو درباره ائمه (ع)، بخشی از احکام شریعت را انکار نموده و با تفسیرهای انحرافی درباره مفاهیم دینی،خود را از عمل به آن ها معاف نموده و زمینه انحراف و بدعت در اعتقادات دینی را فراهم آوردند.با مطالعه سیره معصومین (ع) به روشنی می توان دریافت که آنان در گفتار و رفتارشان، غلورا مذموم دانسته اند و با به کارگیری روش هایی چون تبیین شاخصه های دین داری صحیح، معرفیماهیت واقعی غلات، اظهار برائت ، نفرین، تکفیر و حتی دستور به مبارزه با آ نها راه نفوذ آنان را درمیان تشیع واقعی بسته اند.مقاله حاضر به دنبال آن است با نگاهی تحلیلی-توصیفی، از یک سو مبانی و عقاید غالیان و ازسوی دیگر روش امامان معصوم (ع) در مقابله با آن ها را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دهد.

کلیدواژه ها:

امام ، شیعه ، روش شناسی ، غالیان ، انحراف