ارزیابی درونی و کاستی های نظام آموزشعالی ایران و راهکارهای اعتلای آن

چند صباحی است که بحث توجه به کیفیت نظام آموزش عالی و بهبود و ارتقاء آن از رهگذر رهیافت ارزیابی درونی مورد توجه مسوولین و دست اندرکاران وزارتخانه قرار گرفته است. از سوی دیگر کیفیت دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کشور همگام با رشد کمی آن توسعه نیافته و همین امر مسائل و مشکلاتی را برای نظام آموزشعالی کشور به همراه داشته است. ارزیابی درونی با توجه به ویژگیهای و فرایند اجرایی آن, چنان است که انجام آن, بهبود مستمر کیفیت نظام آموزش عالی را به دنبال دارد. بدنبال واگذاری ردیف اعتباری ۱۱۳۵۱۲ جهت ارزیابی و اعتبارسنجی علمی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کشور, اجرای ارزیابی درونی در گروه های آموزشی دانشگاه های کشور در دستور کار سازمان سنجش قرار گرفت و فعالیتهای گسترده و منسجمی در این خصوص آغاز و در حال تداوم می باشد. با توجه به اینکه اصولا بحث ارزیابی و خصوصا ارزیابی درونی در نظام آموزش عالی کشور, موضوعی نو و جدید می باشد در این مقاله سعی شده که ابتدا اصول، مفاهیم و فرایند اجرایی این رهیافت ارائه, سپس موانع و مشکلات موجود بر سر راه اجرای این طرح, بیان، در ادامه به بررسی کاستی های موجود در نظام اموزش عالی پرداخته و در نهایت به جمع بندی و ارائه پیشنهادات پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی درونی ، موانع و مشکلات ، آموزش عالی ایران