تاثیر آموزش باز خود محور فعالیت های فیزیکی بر کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 308

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ELDERHEALTH01_050

تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: جلسات درمانی همودیالیز کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی را تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از مراقبت های حین دیالیز ورزش و تحرک کافی به منظور ارتقاء کیفیت زندگی آن هاست. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش باز خود محور فعالیت های فیزیکی بر کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی" انجام شد.روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور با گروه کنترل، ۹۰ نفر از بیماران مراجعه کننده به مراکز دیالیز بیمارستان بهشتی و بعثت شهر همدان در سال ۱۳۹۷ به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی بلوکی به دو گروه آزمون (۴۵ نفر) و کنترل (۴۵ نفر) تقسیم شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی بیماران کلیوی بود که قبل از مداخله و در انتهای هفته های دوم، چهارم، ششم، هشتم و دوازدهم پس از شروع مداخله توسط نمونه های پژوهش تکمیل گردید. در گروه مداخله، طی جلسات دیالیز به مدت دوازده هفته، به بیماران آموزش نحوه انجام فعالیت های فیزیکی با کش های پیلاتس در مقاومت های مختلف، با روش آموزش باز خود محور، داده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون های تی مستقل و کای اسکوئر و با استفاده از نرم افزار ۲۲ SPSS در سطح معنی داری ۰۵/. تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که هیچ تفاوت قابل ملاحظه ای در مشخصات دموگرافیک نمونه های پژوهش بین دو گروه مداخله و کنترل وجودندارد ) ۰۵ / ۰ ˃ p (. قبل از مداخله تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر میانگین نمره ابعاد مختلف کیفیت زندگی وجود نداشت ) ۰۵ / ۰> p ؛)ولی بعد از مداخله این تفاوت جز در بعد بار بیماری کلیوی، در سایر ابعاد از نظر آماری معنی دار بود ) ۰۵ / ۰

باز خود محور فعالیت های فیزیکی به بیماران همودیالیزی می تواند در افزایش کیفیت زندگی آنان موثر باشد. لذا توصیه به انجام تمرینات ورزشی و قرار دادن آن در برنامه مراقبت های حین دیالیز می تواند در ارتقای سلامت بیماران موثر باشد.

نویسندگان

مرتضی شمسی زاده

مربی، مرکز تحقیقات بیماری های مزمن (مراقبت در منزل)، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.

پگاه شریفیان

مربی، گروه پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری ملایر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران