رویکرد ابتکاری تحلیل فضایی الگوی TOD با هدف گونه بندی ایستگاهی نمونه موردی: شهر قزوین

طی سالیان اخیر، در پی گسترش معضلات شهری نظیر رشد و گسترش بدون برنامه شهرها و به تبع آن، ترافیک و آلودگی هوا ناشی از آن، الگوی توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی به عنوان راهکاری موثر مورد استقبال متخصصان قرار گرفته است. این پژوهش، تلاش نموده تا با بهره گیری از اصول توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی، روش تحلیل در مقیاس کریدور و ارائه گونه بندی ایستگاهی را در شهر قزوین بومی سازی نماید. روش تحقیق در این مقاله، تطبیقی و تحلیلی بوده؛ به گونه ای که مدل های آماری همچون شاخص درون یابی IDW و روش تخمین تراکم کرنل در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی استفاده شده است. بر اساس یافته های این پژوهش، چهار شاخص جهت انتخاب کریدور اولویت دار برای اجرای طرح TOD ارائه شده است. بر اساس مطالعه موردی، کریدور L شکل از مبدا ایستگاه راه آهن به سمت میدان آزادی و سپس به سمت میدان ۲۲ بهمن، اولویت اول اجرای طرح TOD است. همچنین روش بومی گونه بندی ایستگاه های حمل و نقل همگانی در رویکرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی، به صورت گونه بندی اصلی (تبادلی، مراکز شهری، سایر) و گونه بندیعملکردی (اداری، آموزشی، درمانی، تفریحی و سایر) ارائه گردیده که ۳۴ ایستگاه حمل و نقل همگانی قزوین، بر این اساس گونه بندی شده اند.

کلیدواژه ها:

توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی ، تحلیل فضایی ، GIS ، قزوین