بررسی تاثیر کم آبیاری و پلیمر سوپر جاذب بر انتقال مجدد مواد فتوسنتزی در ذرت دانه ای (Zea mays L.)
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 152
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-4-2_004
تاریخ نمایه سازی: 31 شهریور 1400
چکیده مقاله:
تنش خشکی یکی از مهم ترین مشکلات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک است. کاربرد برخی مواد، نظیر پلیمرهای سوپر جاذب در خاک، باعث کاهش آبشویی کودها، افزایش نگهداری آب در خاک و در نتیجه کاهش مصرف آب می شوند. این آزمایش بر روی ذرت (Zea maysL.) در منطقه دشتک زاهدان در فصل زراعی ۱۳۹۰ انجام شد. طرح آزمایشی به کاربرده شدهکرت های خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی شامل تیمار آبیاری با سه سطح ۶۰، ۸۰ و ۱۰۰ درصد تامین نیاز آبی ذرت (ETc) به عنوان عامل اصلی و مقادیر سوپر جاذب با چهار سطح صفر، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ کیلوگرم در هکتار به عنوان عامل فرعی با۳ تکرار بود. نتایج نشان داد که رژیم آبیاری، سوپر جاذب و اثرات متقابل آن ها بر همه ویژگی های ذرت اثر معنیدار داشت. مدل های رگرسیون برآورد شده نشان داد که کاربرد سوپر جاذب در شرایط ۱۰۰% آبیاری بر روی محتوی نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل، میزان انتقال مجدد مواد فتوسنتزی، سهم انتقال مجدد و عملکرد دانه بی اثر بود، اما سوپر جاذب در شرایط تنش خشکی تمام خصوصیات ذرت را بهبود داد. نتایج نشان داد که کاربرد ۶۰ کیلوگرم سوپر جاذب در هکتار آب مورد نیاز ذرت را به میزان ۲۰ درصد کاهش داده و باعث عملکرد دانه و ویژگی های فیزیولوژیکی مشابه تیمار ۱۰۰ آبیاری شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منصور فاضلی رستم پور
مربی، مرکز آموزش علمی کاربردی شهید خیابانیان، زاهدان
سید محمد محبیان
دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند