تاثیر سطوح مختلف پروبیوتیک جیره بر شاخص های ریخت شناسی و میکروب شناسی روده بلدرچین های ژاپنی

    تاثیر پروبیوتیک بیوپلاس ۲B بر ریخت ­شناسی و جمعیت میکروبی سکوم بلدرچین ­ها مورد آزمایش قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد؛ ۳۰ میلی گرم در کیلوگرم آنتی بیوتیک ویرجینامایسین؛ ۱/۰ درصد پروبیوتیک؛ ۰۵/۰ درصد پروبیوتیک بودند. تعداد ۳۲۰ قطعه بلدرچین یک روزه با چهار تیمار آزمایشی در چهار تکرار در قالب یک طرح کاملا تصادفی استفاده شد. بهترین ضریب تبدیل خوراک در بلدرچین ­های تغذیه شده با ۰۵/۰ درصد پروبیوتیک مشاهده شد و همچنین بدترین ضریب تبدیل خوراک در بلدرچین­ های گروه شاهد به دست آمد که تفاوت آماری معنی­ داری با سایر تیمارها داشت (۰۵/۰ > p). تفاوت معنی داری در طول پرز دوازدهه مشاهده شد (۰۵/۰>p). بیشترین مقادیر عمق و ضخامت کریپت در پرندگان تغذیه شده با ۱/۰ درصد پروبیوتیک بوده که به جز تیمار ۰۵/۰ درصد پروبیوتیک، با سایر تیمارها تفاوت معنی داری داشت (۰۵/۰>p). همچنین کمترین مقدار عمق و ضخامت کریپت در تیمار آنتی بیوتیک بود. نتایج مربوط به شاخص ­های ریخت شناسی ژژنوم نشان داد که تیمار پروبیوتیک در مقایسه با تیمار شاهد و آنتی بیوتیک باعث بهبود وضعیت شاخص ­های طول پرز، ضخامت پرز، عمق کریپت و ضخامت کریپت گردید (۰۵/۰>p). همچنین تیمار پروبیوتیک در مقایسه با تیمار شاهد باعث بهبود شاخص های طول پرز و ضخامت پرز و در مقایسه با تیمار آنتی بیوتیک باعث بهبود شاخص­ های عمق کریپت و ضخامت کریپت بخش ایلئوم روده شد(۰۵/۰>p). به علاوه نتایج مربوط به جمعیت میکروبی سکوم بلدرچین­ ها نشان داد که تیمار ۱/۰ درصد و تیمار شاهد در مقایسه با سایر تیمارها به ترتیب باعث افزایش جمعیت لاکتوباسیل­ ها و جمعیت اشرشیاکلی و کل باکتری ها شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مکمل سازی پروبیوتیک به صورت معنی داری سبب بهبود ریخت شناسی و شرایط میکروبی روده بلدرچین ها شد و جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک می باشد.

کلیدواژه ها:

Antibiotic ، Duodenum ، E. coli ، Ileum ، Vili ، آنتی بیوتیک ، اشرشیاکلی ، ایلئوم ، پرز ، دوازدهه