ویژگی های حسابرس و احتمال ورشکستگی

هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه بین ویژگی­های حسابرس و احتمال ورشکستگی است. در این پژوهش از متغیرهایی نظیر حق­الزحمه حسابرس، اندازه موسسه حسابرسی، دوره تصدی موسسه حسابرسی و تخصص حسابرس در صنعت، به­عنوان ویژگی­های حسابرس و برای محاسبه احتمال ورشکستگی از شاخص­ ورشکستگی آلتمن (۲۰۰۰) و شاخص بومی شده کردستانی و همکاران (۱۳۹۳)، (که متناسب با محیط اقتصادی و مالی ایران طراحی شده) استفاده شده است. برای این منظور، داده­های ۹۸ شرکت در بازه زمانی ۱۳۸۴-۱۳۹۶ با استفاده از رگرسیون لجستیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از عدم وجود رابطه معنادار بین ویژگی­های حسابرس مورد بررسی با احتمال ورشکستگی بدست آمده از طریق مدل آلتمن (۲۰۰۰) می­باشد. از طرفی نتایج پژوهش نشان می­دهد که ویژگی­های حسابرس رابطه معناداری با شاخص ورشکستگی بومی شده دارند. مطابق با این نتایج، شرکت­هایی که حق­الزحمه حسابرسی بالاتری داشته و توسط موسسات بزرگ حسابرسی شده­اند، از احتمال بیشتری برای ورشکستگی برخوردارند. همچنین، شرکت­هایی که توسط موسسات با دوره تصدی بالا و متخصص در صنعت حسابرسی شده­اند، از احتمال کمتری برای ورشکستگی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

حسابرس مستقل ، ویژگی های حسابرس ، احتمال ورشکستگی ، رگرسیون لجستیک