تاثیر آموزش پروژه محور مبتنی بر فناوری بر مهارت های زبان انگلیسی و خودتنظیمی دانش آموزان

در دنیای رقابتی مبتنی بر فناوری امروز، سیستم های آموزشی صرفا با گنجاندن فعالیت هایی در راستای تقویت مهارت های قرن ۲۱ ام قادر خواهند بود شکاف موجود بین دانش هر شاخه ای از علم و امکان استفاده از این دانش را پر کنند. این مطالعه به بررسی تاثیر بکارگیری رویکرد آموزشی پروژه محور مبتنی بر فناوری های روز در کلاس های آموزش زبان انگلیسی بر یادگیری خودتنظیمی پرداخته است. ۶۸ زبان آموز در دسترس با سطح متوسط زبان انگلیسی انتخاب شدند. پس از حصول اطمینان از همگن بودن آزمودنی ها به لحاظ سطح مهارت زبان انگلیسی، در قالب یک گروه آزمایشی و یک گروه گواه گمارده شدند. پیش از آغاز پژوهش حاضر، توان خودتنظیمی آزمودنی ها از طریق یک پرسشنامه استاندارد مورد سنجش قرار گرفت. در طول اجرای پژوهش، آزمودنی های گروه آزمایشی افزون بر برخوداری از آموزش های متداول دوره، در ۲۴ پروژه کوتاه مدت و ۷ پروژه بلند مدت از فناوری های آموزشی متنوع بهره مند شدند. آزمودنی های گروه گواه تنها از آموزش های متداول دوره برخوردار شدند. در پایان دوره پژوهش، میزان یادگیری مهارت های زبان انگلیسی آنها با استفاده از یک آزمون محتوامحور و میزان یادگیری خودتنظیمی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحلیل های کوواریانس انجام شده تاثیر معنی دار روش یادگیری پروژه محور مبتنی بر فناوری بر هر دو متغیر تحت بررسی (مهارت های زبان انگلیسی وخودتنظیمی) را نشان داد.

کلیدواژه ها:

خود تنظیمی ، مهارت های قرن ۲۱ ، یادگیری پروژه محور ، فناوری های آموزشی ، آموزش زبان