مقایسه اثرات دو شیوه فرآوری دانه جو (پرتوتابی با مایکروویو و افزودن آنزیم) بر راندمان رشد، صفات لاشه و فراسنجه های خونی در جوجه های گوشتی

     برای مقایسه جو فر­آوری شده با پرتوهای ماکروویو و آنزیم بتاگلوکاناز، تعداد ۳۲۰ قطعه جوجه گوشتی از ۴۲-۱۲ روزگی در قالب یک طرح کاملا تصادفی متعادل با آرایش فاکتوریل ۲×۲ با چهار تیمار، چهار تکرار (پن) و ۲۰ پرنده در هر تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل این موارد بود: ۱) جیره پایه دارای جو معمولی، ۲) جیره پایه دارای جو معمولی + ۱ گرم بر کیلوگرم آنزیم حاوی بتاگلوکاناز، ۳) جیره پایه دارای جو پرتوتابی شده و ۴) جیره پایه دارای جو پرتوتابی شده+ ۱ گرم بر کیلوگرم آنزیم حاوی بتاگلوکاناز. در پایان دوره از دو قطعه جوجه از هر تکرار نمونه خونی گرفته شد و سپس به منظور بررسی صفات لاشه کشتار شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل متغیرهای عملکرد رشد، صفات لاشه و فراسنجه­های خونی بودند. نتایج نشان داد که استفاده از جو پرتوتابی شده در جیره اثر معنی­داری بر مصرف خوراک جوجه­ها نداشت، اما موجب بهبود افزایش وزن، ضریب تبدیل و افزایش وزن سنگدان شد. استفاده از جو پرتوتابی شده در جیره، کلسترول کل، HDL-کلسترول و LDL-کلسترول سرم خون را افزایش داد. افزودن آنزیم موجب بهبود ضریب تبدیل خوراک در کل دوره آزمایش، افزایش چربی بطنی، وزن سنگدان،HDL -کلسترول سرم و کاهش وزن عضله ران شد. در این پژوهش سطح پروتئین کل و ALP سرم تحت تاثیر استفاده از جو پرتوتابی شده، افزودن آنزیم و یا برهم­کنش آن­ها قرار نگرفت. بررسی­های رگرسیونی نشان دادند که سطح کلسترول سرم ارتباط خطی با HDL-کلسترول  سرم دارد. ارتباط مشابه­ی نیز بین افزایش وزن کل دوره و HDL-کلسترول مشاهده شد. در کل، افزودن آنزیم به جیره بر پایه جو- ­­سویا و استفاده از جو پرتوتابی شده در جیره، اثرات مفید بر راندمان جوجه­ها داشت و به دلیل مستقل بودن اثرات این دو روش فر­آوری جو برراندمان و فراسنجه­های خونی، استفاده هم زمان از آن­ها مشکلی ایجاد نمی­کند.

کلیدواژه ها:

Blood Parameters and Broiler Chickens ، Carcass ، Enzyme ، Microwave Irradiated Barley ، Performance ، پرتوتابی شده ، آنزیم ، مایکروویو ، راندمان ، ویژگی های لاشه ، فراسنجه های خونی ، جوجه گوشتی