کیفیت نشاء و میوه گوجه فرنگی Solanum lycopersicum L. رقم سوپرآ در پاسخ به تغذیه ساکارز و اسیدبوریک
محل انتشار: دوفصلنامه علوم سبزی ها، دوره: 2، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 219
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IUVS-2-2_006
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400
چکیده مقاله:
ساکارز به عنوان منبع کربوهیدرات و بور به عنوان عامل تاثیرگذار در انتقال کربوهیدرات، در رشد نشاها تاثیر مثبت دارد. در این تحقیق به اثر تغذیه ساکارز و اسیدبوریک روی کیفیت نشا در خزانه و میوه گوجه فرنگی در مزرعه پرداخته شده است. ابتدا بذور رقم سوپرآ در سینی نشا کشت شدند. نشاها به دو گروه ۱- محلول پاشی در خزانه، ۲- محلول پاشی پس از انتقال به مزرعه، تقسیم شدند. محلول پاشی هر گروه طی سه مرحله با غلظت های ۰، ۵ و ۱۰ درصد ساکارز و ۰، ۱/۰ و ۲/۰ درصد اسیدبوریک، انجام شد. نتایج نشان داد که تغذیه با ساکارز و بور در خزانه، طول نشا و سطح برگ را تا ۳۰ درصد نسبت به شاهد کاهش داد که برای کاهش استرس ناشی از انتقال به مزرعه مناسب می باشد. در نتیجه ی کاهش رشد قسمت هوایی، نسبت ریشه به ساقه نشاها تا ۳۵ درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. همچنین محلول پاشی نشاها با ۱۰ درصد ساکارز همراه با ۱/۰ درصد اسیدبوریک، موجب افزایش وزن خشک ساقه نشا تا ۰۴/۰ گرم و کاروتنوئید تا ۲۱۴/۰ میلی گرم در گرم وزن تر شد. پس از انتقال به مزرعه نیز، بیشترین تعداد گل با ۸۶/۱۱۴ و بالاترین تعداد خوشه با ۷/۱۹ عدد در اسیدبوریک ۲/۰ درصد مشاهده شد. همچنین افزایش تعداد میوه تا ۷۰/۱۸ عدد در ساکارز پنج درصد همراه با اسیدبوریک ۱/۰ درصد نسبت به شاهد (۴۰/۱۰ عدد) دیده شد. به طور کلی بالا بردن ذخایر کربوهیدراتی نشا از طریق محلول پاشی با ساکارز عامل کلیدی استقرار در مزرعه می باشد. از طرف دیگر بور انتقال ساکارز را درون گیاه میسر می سازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کامبیز مشایخی
دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
زینب کیخا
دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
سید علیرضا موحدی نایینی
دانشیار گروه علوم خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
بهنام کامکار
استاد گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
سید جواد موسوی زاده
استادیار گروه باغبانی ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :