بررسی میزان تاثیر آموزش شهروندی بر مسئولیت پذیری اجتماعی، مهارت زیست محیطی و مهارت اجتماعی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 221

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ESTJ-22-11_006

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تاثیر آموزش شهروندی بر مسئولیت پذیری اجتماعی، مهارت اجتماعی و مهارت زیست محیطی کارکنان شهرداری بجنورد انجام گرفت. روش بررسی: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری، شامل کلیه کارکنان شهرداری بجنورد به تعداد ۸۱۰ نفر هست که به روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۶۰ نفر از کارکنان انتخاب و به دو گروه ۳۰ نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. سپس از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد و پس از برگزاری ۱۲ جلسه آموزش های شهروندی برای گروه آزمایش، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای گردآوری داده های مربوط به پیش آزمون و پس آزمون، از پرسشنامه های مهارت اجتماعی ماتسون (۱۹۸۳)، رفتار زیست محیطی امامقلی (۱۳۹۰) و صفات پنج گانه شخصیتی NEO (۱۹۸۵) خرده مقیاس مسئولیت پذیری استفاده شد. روایی پرسشنامه ها از نوع صوری و محتوایی بوده که مورد تائید اساتید و خبرگان قرار گرفت. پایایی پرسشنامه مهارت اجتماعی ماتسون ۸۵۹/۰، پرسشنامه رفتار زیست محیطی امامقلی ۸۹۹/۰ و پرسشنامه صفات پنج گانه شخصیتی NEO خرده مقیاس مسئولیت پذیری ۸۲۱/۰ است. جهت تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از آمار توصیفی (جدول توزیع فراوانی، میانگین، انحراف معیار)  و آمار استنباطی (بررسی نرمال بودن داده ها از طریق کولموگروف اسمیرنوف، آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون T) و نرم افزار SPSS ۲۲ و PLS ۳ استفاده شده است. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی نشان داد آموزش شهروندی به میزان ۲۵% بر مسئولیت پذیری اجتماعی، ۳۹% بر مهارت های اجتماعی و ۷۹% بر مهارت های زیست محیطی تاثیر دارد. بنابراین می توان گفت آموزش های شهروندی بر مسئولیت پذیری اجتماعی،  مهارت اجتماعی و مهارت زیست محیطی کارکنان شهرداری، تاثیر معناداری نداشته است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحلیل عاملی در مرحله پس آزمون بر روی گروه آزمایش، آموزش شهروندی بیشترین تاثیر را بر روی مسئولیت پذیری داشته است. بنابراین هرچه آموزش شهروندی افزایش یابد مسئولیت پذیری کارکنان نسبت به دو مولفه (مهارت های اجتماعی و زیست محیطی) بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرد و ارتقا می یابد.  

نویسندگان

شیما محمدزاده

کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران.

محبوبه سلیمان پورعمران

استادیار گروه علوم تربیتی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران. (مسوول مکاتبات)

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Ahmadian, d. & Haghighatian, m. (۲۰۱۶). Sociological Analysis of the ...
  • Rabiee Mandjin, M. & Gholami, M. (۲۰۱۶). Investigating the Impact ...
  • Najjar Nahavandi, M. & waterfall, m. (۱۳۹۴). Measuring the Effect ...
  • Dobbin N, Higgins K, Pierce T, Tandy R, Tingah M ...
  • Maamari, S.A. (۲۰۱۳). The education of the future citizen. Kuwait: ...
  • Gebert, A. (۲۰۱۴). Recycling in Dubrovink: Discrepancies between attitudes, knowledge ...
  • Salehi, p. & piknik, z. (۱۳۹۲). Environment in Higher Education: ...
  • Zanjani h & Farahi, M. (۲۰۱۱). The Role of Islamic ...
  • نمایش کامل مراجع