اثر آللوپاتیک عصاره تلخه (Acroptilon repens) بر سبز شدن بعضی گیاهان زراعی و هرز

اثرات آللوپاتیک علف های هرز غالبا از جوانه زنی و مراحل اولیه رشدی گیاهان ممانعت می نماید. به منظور بررسی امکان استفاده از اثرات آللوپاتیک عصاره آبی تلخه بر شاخص های رشدی گیاهان زراعی گندم، عدس و علف های هرز سیلن و بی تی راخ، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی گردید. فاکتور اول غلظت های مختلف عصاره آبی تلخه (۰ (آب مقطر)، ۵، ۵/۷، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ درصد) و فاکتور دوم گیاهان مختلف (گندم، عدس، سیلن و بی تی راخ) بودند. نتایج نشان داد که صفات طول ساقه چه ، طول ریشه چه و وزن کل گیاهچه تحت تاثیر عصاره تلخه قرار گرفته و با افزایش غلظت عصاره صفات مورد مطالعه برای هر چهار گیاه کاهش بیشتری یافت. در غلظت ۲۰% عصاره تلخه، بیشترین و کمترین کاهش در وزن کل گیاهچه نسبت به تیمار شاهد به ترتیب مربوط به سیلن (۸۹% کاهش نسبت به شاهد) و گندم (۳۷ درصد کاهش نسبت به شاهد) بود. به طور کلی از بین عدس و گندم به عنوان دو گیاه زراعی، مقاومت گندم به عصاره آبی تلخه بیشتر بود. مقاومت بیشتر گندم به عصاره آبی تلخه نسبت به سه گیاه دیگر احتمالا به دلیل قدرت بیشتر غلات در متابولیسم سموم است. غلظت عصاره آبی تلخه جهت کاهش ۵۰% وزن گیاهچه سیلن و بی تی راخ به ترتیب برابر ۵/۹ و ۷/۹ درصد بود و لذا علف هرز سیلن حساسیت بیشتری نسبت به افزایش غلظت عصاره آبی تلخه از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، بی تی راخ ، سیلن ، عدس ، گندم