تاثیر روش های متفاوت پیش تیمار بذر بر جوانه زنی، رشد و استقرار گیاهچه سویا

امروزه تکنیک پیش تیمار کردن بذر به عنوان عامل بهبود دهنده جوانه زنی و استقرار نهایی گیاهچه در مقابل تنش های محیطی و ایجاد یکنواختی در پوشش گیاهی معرفی شده است. بر این اساس تحقیقی در دو محیط آزمایشگاه (طرح کاملا تصادفی) و مزرعه (طرح بلوک های کامل تصادفی) برای بررسی تاثیر روش های مختلف پیش تیمار در یک دوره زمانی ثابت (۱۸ ساعت) با پنج تیمار شامل: KNO۳ (غلظت ۲ درصد)، ZnSO۴ (۱۰ میلی مول)، KH۲PO۴ (۲۵ میلی مول فسفر) و پیش تیمار با آب مقطر در سه تکرار به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که اعمال تیمارهای پرایمینگ اثرات معنی داری بر کلیه صفات مورد مطالعه داشت. تیمار هیدروپرایمینگ به طور چشمگیری منجر به افزایش درصد و سرعت جوانه زنی، اوزان خشک ریشه چه و ساقه چه و بالاخره استقرار نهایی گیاهچه در مقایسه با سایر تیمارها به خصوص تیمار شاهد (بدون پرایم) شد. اثر سایر تیمارهای نمکی نیز بر صفات مورد مطالعه نیز افزایشی بود و در کلیه موارد از تیمار شاهد بیشتر بود با این تفاوت که اختلاف بین تیمارهای اسموپرایمینگ در مورد اکثر صفات معنی دار نبود و تیمار نتیجه بهتری در پیدایش جوانه و وزن گیاهچه داشته است. در کل می توان چنین استنباط نمود که استفاده از تکنیک پرایمینگ صرفنظر از نوع ترکیب بکارفته در این روش منجر به افزایش خصوصیات مرتبط با جوانه زنی و استقرارگیاهچه خواهد شد و در این بین مطلوبیت در استفاده از تیمار هیدروپرایمینگ است.

کلیدواژه ها:

جوانه زنی ، استقرار گیاهچه ، پیش تیمار ، سویا