شناسایی عوامل شغلی-غیرشغلی تاثیرگذار بر ماندگاری کارکنان مراقبت های بهداشتی-درمانی در پاندمی کووید ۱۹: یک مطالعه مرور سیستماتیک

زمینه و هدف: افزایش ماندگاری کارکنان مراقبت های بهداشتی-درمانی یکی از مهم ترین چالش ها نظام های سلامت به دلیل کمبود نیروی انسانی است. هدف از این مطالعه شناسایی عوامل تاثیرگذار بر تمایل به کار یا انگیزه ترک شغل در کارکنان مراقبت های بهداشتی-درمانی در پاندمی COVID-۱۹ است.  روش کار: به منظور یافتن مطالعات مرتبط، پایگاه های اطلاعاتی شامل Scopus, PubMed, Web of Science, ProQuest با استفاده از کلیدواژه های متناسب در تاریخ ۲۰ اکتبر ۲۰۲۰ جستجو شدند. تنها مطالعاتی که بر روی کارکنان مراقبت های بهداشتی-درمانی در زمان پاندمی COVID-۱۹ انجام شده بودند و همچنین عوامل تاثیرگذار بر تمایل به کار یا انگیزه ترک کردن شغل را بررسی کرده بودند، تحلیل شدند. یافته ها: از ۶۱۰ مطالعه ای که از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی یافته شده بود، بعد از حذف مطالعات مشابه و نامرتبط، تعداد ۱۰ مقاله توصیفی-تحلیلی-مقطعی (Cross-Sectional) باحجم نمونه ۱۵۸۳۴ نفر انتخاب شدند. میزان تمایل به کار در مطالعات بین ۶۱ تا ۹۸/۷ و به طور میانگین ۸۳/۵ درصد بود. نتایج مطالعات نشان می دهد عوامل شغلی مانند سابقه کار، سابقه کار قبلی در شرایط اضطراری یا کرونا، جایگاه شغلی، بارکاری، همکاری بین کارکنان، ارتباطات میان کارکنان و مدیران، دسترسی به وسایل حفاظت فردی و امکانات رفاهی به طور معناداری با تمایل به کار افراد در ارتباط است.  نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، برای ماندگاری کارکنان مراقبت های بهداشتی-درمانی در زمان پاندمی کرونا متغیرهای شغلی و روانی بیشتر باید مدنظر قرار بگیرد. با توجه به تعداد محدود مطالعات و گستردگی متغیرهای تاثیرگذار لازم است مطالعات بیشتری در این زمینه صورت بگیرد.

کلیدواژه ها:

Corona ، Covid-۱۹ ، Crisis ، Retention ، Healthcare Workers ، COVID-۱۹ ، ماندگاری ، کارکنان مراقبت های بهداشتی-درمانی