هم گرایی سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی

مقدمه: رشد اقتصادی کشورهای توسعه یافته به طور طبیعی تمایل به کند شدن دارد بنابراین، فرآیند رشد سرانجام منجر به هم گرایی خواهد شد. این مطالعه با هدف بررسی هم گرایی سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - تحلیلی است که با داده های اقتصادی کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی در سال های ۲۰۱۴-۱۹۹۵ و با استفاده از نرم افزار EViews نسخه ۱۰ انجام شد. هم گرایی تصادفی با استفاده از آزمون ریشه واحد داده های پانلی، هم گرایی سیگما با استفاده از انحراف معیار مقطعی لگاریتم سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت؛ و هم گرایی بتای سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت با برآورد مدل هم گرایی داده های پانلی بررسی شد. یافته ها: هم گرایی تصادفی مطلق و شرطی سرانه مخارج سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی تایید نشد. ضریب بتای مطلق سرانه مخارج سلامت ۰/۲۹ بود. ضریب بتای شرطی کشورهای با شاخص توسعه انسانی بالا ۰/۳۰ و برای کشورهای با شاخص توسعه انسانی متوسط ۰/۰۱ بود. ضریب هم گرایی بتا امید به زندگی در کشورهای عضو اکو ۲۸/۰ و برای مرگ ومیر کودکان زیر پنج سال ۱/۱۶ برآورد شد. هم گرایی سیگما سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت تایید نشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه بیانگر عدم هم گرایی سرانه مخارج سلامت و واگرایی پیامدهای سلامت است که نشان می دهد نابرابری ها در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی افزایش یافته و سلامت کشورهای کم درآمد با نرخی بسیار پایین تر از اعضای ثروتمند سازمان بهبود یافته است؛ بنابراین لازم است سیاست های اکو، با هدف کاهش تفاوت های منطقه ای برنامه ریزی و اجرا شود.

کلیدواژه ها:

هم گرایی تصادفی ، هم گرایی سیگما ، هم گرایی بتا ، سرانه مخارج سلامت ، پیامدهای سلامت.‬