تاثیر شش هفته تمرین منتخب پیلاتس بر برخی از شاخص های مرتبط با پوکی استخوان در زنان یائسه

مقدمه: استئوپروز شایع ترین بیماری متابولیک استخوان است که قابل پیشگیری و درمان می باشد. یکی از مهم ترین مداخله های غیر دارویی موثر، داشتن فعالیت بدنی مناسب و مستمر است. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شش هفته تمرین منتخب پیلاتس بر برخی از شاخص های مرتبط با پوکی استخوان زنان یائسه انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش نیمه تجربی حاضر با طرح پیش آزمون- پس آزمون در ارتباط با ۲۲ نفر از زنان یائسه غیر فعال که به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت نمودند، انجام شد. ۱۱ نفر در گروه کنترل و ۱۱ نفر در گروه تمرین منتخب پیلاتس قرار گرفتند. فاکتورهای آلکالین فسفاتاز استخوانی، کلسیم و فسفر، ۲۴ ساعت قبل و نیز پس از پایان شش هفته اندازه گیری شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس یک راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه برون گروهی استفاده گردید.یافته ها: میانگین سنی نمونه ها ۴/۵۸±۵۲/۸۶سال و شاخص توده بدنی آن ها ۳/۶۸۳±۲۹/۷۲ بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان دادند که پس از شش هفته تمرین، بین دو گروه تمرین پیلاتس و کنترل در شاخص های آلکالین فسفاتاز استخوان، کلسیم و فسفر سرم زنان یائسه، تفاوت معناداری وجود دارد (p<۰.۰۵)؛ هر سه شاخص افزایش معناداری پیدا کرده بودند. نتیجه گیری: بر مبنای نتایج می توان گفت که شش هفته تمرین پیلاتس منجر به بهبود برخی از شاخص های ساختاری استخوانی زنان یائسه شده است؛ بنابراین می توان اظهار داشت در صورتی که تمرینات بدنی به صورت منظم و طولانی مدت اجرا شود، می تواند یک عامل پیشگیری از بیماری های مرتبط با استخوان در زنان یائسه باشد.

کلیدواژه ها:

آلکالین فسفاتاز ، پوکی استخوان ، پیلاتس ، کلسیم ، زنان یائسه ، فسفر