بررسی بقایای سموم در محصولات کشاورزی ایران مطالعه موردی : بررسی بقایای دیازینون در گوجه فرنگی ، Solanum lycopersicum)خیار (Cucumis sativus) و خربزه (Cucumis melon)

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 201

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SCJS-6-3_007

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1400

چکیده مقاله:

دیازینون به عنوان یک آفت کش شیمیایی به دلیل طیف اثر بخشی گسترده ای که دارد مورد توجه بسیاری ازتولید کنندگان محصولات کشاورزی قرار گرفته است، اما در صورت عدم رعایت دوره ماندگاری آن ، وجود بقایای سم در محصولات سلامت مصرف کنندگان را به شدت به مخاطره می اندازد. در این پژوهش ، جهت تعیین میزان بقایای سم دیازینون در گوجه فرنگی ، خیار و خربزه ، نمونه های گوجه فرنگی از ۲ منطقه ( شیروان و مشهد) ، خربزه از ۲ منطقه ( شیروان و تربت جام ) و خیار از ۶ منطقه (دزفول ، جیرفت ، کرمان ، شیروان ،مشهد و رفسنجان) تهیه شد. اندازه گیری بقایای سم دیازینون در نمونه ها توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) انجام شد . تجزیه میزان سم در نمونه های خربزه مربوط به تربت جام و شیروان ، نشان داد که باقیمانده سم دیازینون در خربزه تربت جام ۹۸/۴ برابر حد مجاز و درخربزه شیروان ۱۱/۴ برابر حد مجاز بود. باقیمانده دیازینون در خیار به جز در خیار مشهد، بیش از حد مجاز بود. بطوری که میزان این سم ، در خیار دزفول ۱/۶ برابر ، در خیار رفسنجان ۴/۴ برابر ، در خیار جیرفت ۲/۴ برابر ، در خیار کرمان ۲/۱ برابر و درخیار شیروان ۸/۱ برابر حدمجاز بود ، اما میزان سم در گوجه فرنگی و خیار کشت شده در مشهد کمتر از حد مجاز تعیین شد.

نویسندگان

پرویز رضوانی مقدم

گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

رضا قربانی

گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

علیرضا کوچکی

گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

لیلا علیمرادی

گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

گلثومه عزیزی

گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

آسیه سیاهمرگویی

گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد