بررسی و تحلیل سطح دسترسی محلات به خدمات شهری ( نمونه موردی: محلات شهر مهریز )

نحوه ی توزیع خدمات شهری و برقراری عدالت در توزیع خدمات شهری در سطح محلات  نقش بسیار مهمی در گام برداشتن به سوی توسعه ی پایدار دارد. توزیع مناسب خدمات شهری سبب می گردد تا از مهاجرت های درون شهری، خالی شدن بعضی از محلات، رشد بی قواره ی شهر و تحمیل هزینه های اضافی جلوگیری به عمل آید. در این پژوهش به صورت موردی، محلات ۱۲ گانه شهر مهریز در ارتباط با ۱۴ نوع خدمات شهری (مهدکودک، دبستان، راهنمایی، متوسطه، کتابخانه ها، مراکزبهداشت، داروخانه، اورژانس، پارک های محله ای، آتش نشانی، آرامستان، فضاهای ورزشی، کاربری های اداری- انتظامی و مراکز مذهبی محله ای) مورد بررسی قرار گرفته است. اهداف این مقاله شامل مشخص نمودن سطح عملکردی خدمات شهری در سطح محلات شهر مهریز، بررسی تعادل فضایی جمعیت در یک دوره ۱۷ ساله و تعیین رابطه ی شاخص مرکزیت با میزان جمعیت در محلات مختلف شهر می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد توزیع خدمات در سطح محلات بر اساس شعاع عملکردی آن به صورت مناسب صورت نگرفته است و دسترسی مناسبی به اکثر خدمات به ویژه خدمات حیاتی مانند پایگاه های اورژانس و آتش نشانی وجود ندارد که این کمبود حتی می تواند جان شهروندان را در معرض تهدید قرار دهد. همچنین میزان ضریب شاخص مرکزیت از ۲.۶ برای محله سرحوض تا ۵۶۲.۷۸ برای محله بغداداباد می باشدکه خود نشان از توزیع نامناسب خدمات دارد. در ضمن تعادل فضایی جمعیت در یک دوره ۱۷ ساله تقریبا ثابت بوده و رابطه معناداری بین شاخص مرکزیت و میزان جمعیت در محلات مختلف شهر وجود دارد و با افزایش ضریب شاخص مرکزیت، میزان جمعیت محلات نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

شعاع عملکردی ، خدمات شهری ، تعادل فضایی جمعیت ، شاخص مرکزیت ، شهرمهریز