بررسی یک سیستم تبرید جذبی- تراکمی جدید با به کارگیری کمپرسور بین ژنراتور و چگالنده

در این مقاله، استفاده از کمپرسور بین ژنراتور و چگالنده یک چرخه تبرید جذبی آب و لیتیوم بروماید به عنوان راهکاری جهت بهبود عملکرد چرخه، تحلیل شده و نتایج بدست آمده با نتایج چرخه تبرید جذبی ساده مقایسه شده است. در کار حاضر تاثیر تغییر پارامترهای مختلف سیستمها بر پارامترهای عملکردی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. از آنجایی که پدیده کریستالیزاسیون در چرخه هایی که یکی از اجزای سیال عامل نمک است دارای اهمیت ویژه ای است، این پدیده در شرایط عملکرد مختلف چرخه ها بررسی شده و با مقایسه غلظت و دمای نقطه ورودی جاذب با خط کریستالیزاسیون محلول آب و لیتیوم بروماید، محدوده دمای ژنراتور برای جلوگیری از وقوع این پدیده در چرخه های مورد بررسی مشخص شده است. نتایج نشان می دهد که چرخه جذبی تراکمی در دمای پایین ژنراتور، هم از لحاظ قانون اول و هم از لحاظ قانون دوم ترمودینامیک عملکرد بهتری نسبت به چرخه جذبی ساده دارد. این بهبود ضریب عملکرد و بازده قانون دوم در برخی شرایط به ترتیب می تواند بیشتر از ۱۰۰% و ۷۰% باشد. با نسبت فشارهای بالاتر کمپرسور، چرخه جذبی تراکمی می تواند در دماهای پایین تر ژنراتور کار کند و این ویژگی چرخه تبرید جذبی تراکمی را در استفاده از منابع گرمایی دما پایین مانند گرماهای اتلافی، انرژی خورشیدی و زمین گرمایی توانمند می سازد.

کلیدواژه ها:

انرژی ، اگزرژی ، کریستالیزاسیون ، جذبی تراکمی ، لیتیم بروماید و آب