تبیین ابعاد اجرای شاخصهای محیط زیستی در منطقه خلیج فارس با تاکید بر سند ۲۰۳۰

مساله پایداری توسعه در کشورهای توسعه یافته و یا کشورهای با پایین­ترین سطح توسعه یافتگی، محدوده توسعه پایدار را از مرزهای ملی، خارج و به سوی حاکمیت جهانی، تقویت و اداره می نماید. اهمیت این نوشتار، در وجود ذخایر عظیم نفت، گاز، گذرگاه تنگه هرمز و نیاز جهان صنعتی به این منابع است که بدین وجه به مطالعه موردی خلیج­فارس که همچنین از موقعیت ژئوپلیتیکی مهمی در عرصه بین الملل برخوردار است؛ پرداخته می شود. فرضیه این مقاله بر این مبنا استوار است که ضمن تامل در اهداف کلان ۱۲، ۱۳، ۱۴، ۱۵ و ۱۷ از دستورکار ۲۰۳۰ با گذری بر اینکه آیین ها از طریق تعیین شاخص­های اقتصادی، اجتماعی، محیطی (سه رکن اساسی توسعه پایدار)، اجرا می گردد و مسلما حفاظت از محیط زیست دریایی خلیج­فارس از طریق اجرای شاخص­های توسعه پایدار عینیت می یابد؛ می توان امیدوار بود که اهداف توسعه پایدار، محیط زیست دریایی خلیج­فارس را تحت­تاثیر قرار می دهد و کشورهای حوزه این خلیج با الگوبرداری از سند ۲۰۳۰ می توانند به حل دغدغه های زیست محیطی از طریق قانونگذاری داخلی و بومی بپردازند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، خلیج فارس ، دستور کار۲۰۳۰ ، محیط زیست دریایی