بررسی شواهد تاثیرات روانی قرنطینه در جهان و راهکارهایی جهت کاهش آن

قرنطینه، به عنوان یکی از روش های شناخته شده در پیشگیری و مقابله با شیوع بیماری های مسری و همه گیری، پس از جهش و همه گیری بیماری کووید ۱۹ در ووهان چین و بحران جهانی حاصل از آن، مجددا در کانون توجه سیاستمداران، مسولان و دست اندرکاران بهداشت و درمان کشورهای درگیر، صرف نظر از موفقیت آمیز بودن این روش در چین و ناموفق بودن آن در ایتالیا، تحقیقات نشان داده است که قرنطینه می تواند تاثیرات منفی زودگذر یانسبتا پایداری را بر روح و روان افراد قرطینه شده، بر جای بگذارد. این مقاله درصدد آن است که با توجه به ناکافی بودن پژوهش های لازم در زمینه تاثیرات روانی قرنطینه در مواجهه با بیماری کووید ۱۹ (به دلیل محدودیت زمانی)، با بررسی شواهد موجود در تحقیقات که پیامدهای روانی افراد را هنگام قرنطینه در شیوع بیماری های همه گیر ویروسی اخیر مانند سارس، ابولا، آنفولانزای H۱N۱ رصد کرده است. به تجربه مفیدی برای پیشگیری یا کاهش آسیب های روانی هنگام قرنطینه افراد در شرایط موجود (بواسطه همه گیری این ویروس) دست یابد. در پایان مقاله پیشنهاداتی نیز در این زمینه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

قرنطینه ، فاصله گذاری اجتماعی ، ویروس کووید ۱۹ ، تاثیرات روانی ، مراکز بهداشتی و درمانی