اثر عصاره سرخار گل (Echinacea purpurea) بر برخی شاخص های ایمنی و بازماندگی قزل آلای رنگین کمانOncorhynchus mykiss) ) در برابر با استرپتوکوک

در این تحقیق از عصاره گیاه سرخارگل (Echinacea) به منظور ارزیابی برخی از شاخص های ایمنی شناسی و خونشناسی در بچه ماهیان قزل آلا (باوزن متوسط ۱۶گرم و در دمای ۲۰-۱۴ درجه سانتیگراد) و مقاومت آنها در برابر استرپتوکوکوس اینیایی (Streptococcus iniae) استفاده گردید. سه غلظت از عصاره سرخارگل (۵/۰، ۱ و ۵/۱ گرم بر کیلوگرم غذا) به جیره غذایی ماهیان مذکور اضافه شد و با گروه کنترل (جیره فاقد سرخارگل) به مدت ۶۰ روز مورد ارزیابی قرار گرفت. شاخص های مورد بررسی شامل تغییرات اجزا کمپلمان (C۳، C۴)، رادیکال آزاد اکسیژن، لیزوزیم، تعداد گلبولهای سفید، درصد لنفوسیت، مونوسیت و نوتروفیل بوده و در انتهای کار نیز آلوده کردن با باکتری استرپتوکوکوس اینیایی انجام و درصد بقاء و ماندگاری ماهیان مورد آزمایش، ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که مقادیرC۳ ، لیزوزیم، رادیکال آزاد اکسیژن، تعداد کل گلبولهای سفید و درصد نوتروفیل پس از ۶۰ روز افزایش معنی داری در تیمارهای حاوی سرخارگل نسبت به گروه کنترل داشته (۰۵/۰P<) و غلظتهای بالاتر (۵/ ۱گرم) آن نیز نتایج بهتری داشت. روند افزابشی C۴ و مونوسیت چشمگیر نبوده و در واقع دارای اختلاف معنی دار نبوده اند. آلوده کردن ماهیان مورد آزمایش با باکتری فوق الذکر، مشخص شد که ماهیان دریافت کننده عصاره سرخارگل (۵/۱ گرم) دارای ماندگاری ۱۱/۹۱ درصد بوده، در صورتی که در گروه کنترل این میزان ۴۴/۴۴ درصد بوده است. نتیجه گیری کلی آنکه گیاه مورد استفاده دارای اثرات تقویت کننده بر سیستم ایمنی ذاتی بوده و غلظت های بالاتر آن (۵/۱ گرم) نتایج بهتری به همراه دارد. ضمنا می توان ادعا نمود استفاده از عصاره سرخارگل (۵/۱ گرم بر کیلوگرم غذا) باعث افزایش مقاومت بچه ماهیان قزل آلا در برابر استرپتوکوکوزیس شده و می توان از آن به عنوان محرک ایمنی در جیره غذایی استفاده نمود. purpurea

کلیدواژه ها:

Echinacea purpurea ، rainbow trout ، Streptococcusis ، immune system ، سرخارگل ، ماهی قزل آلا ، استرپتوکوکوس اینیایی ، سیستم ایمنی