سنجش میزان عناصر سنگین در شاه میگوی آب شیرینAstacus leptodactylus caspicus تالاب انزلی

با توجه به فعالیت های مختلف انسانی در محدوده حوضه آبریز تالاب انزلی و ورود آلاینده های مختلف از جمله عناصر سنگین به این اکوسیستم آبی و جذب و تجمع احتمالی آنها در پوسته و عضله شاه میگو که یکی از کفزیان بومی تالاب انزلی بوده و از ارزش غذایی و اقتصادی بسیار بالایی برخوردار است، نمونه برداری آب و رسوبات بستر از ۱۸ ایستگاه و در مورد شاه میگو از ۱۵ ایستگاه انجام پذیرفت. پس از زیست سنجی و توزین شاه میگو، هضم شیمیایی نمونه ها طبق روش استاندارد بین المللی صورت گرفت و توسط دستگاه جذب اتمی میزان عناصر سنگین شامل کروم، روی، سرب، نیکل و وانادیوم در آب، رسوبات بستر، پوسته و عضله آن اندازه گیری گردید. میانگین میزان عناصر کروم، روی، سرب، نیکل و وانادیوم در آبهای تالاب انزلی به ترتیب ۴.۶، ۱۸۴.۵، ۸.۲۸، ۹.۲۷ و ۱.۴۷ میکروگرم در لیتر می باشد که در مقایسه با استانداردهای جهانی برای آب آشامیدنی مناسب نبوده، اما برای آبیاری و آبزی پروری مناسب می باشد. هر چند که میزان عناصر سنگین در رسوبات در حد بالایی است، اما این مقدار در محدوده میزان قابل تحمل برای آبزیان می باشد. هیچگونه همبستگی بین اندازه و وزن شاه میگو با میزان جذب و تجمع عناصر در پوسته و عضله آنها وجود نداشت، اما همبستگی معنی دار و مستقیمی بین میزان عناصر سنگین در آب و رسوبات و همچنین بین رسوبات، پوسته و عضله شاه میگو در تالاب انزلی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، عناصر سنگین ، شاه میگو ، Astacus leptodactylus ، تالاب انزلی