بهینه سازی فرآیند اتوفرتاژ در استوانه های جدار ضخیم برای ماده الاستیک-پلاستیک سخت شونده خطی

در این مقاله، فرآیند اتوفرتاژ برای یک ماده الاستیک-پلاستیک سخت شونده خطی مورد تحلیل قرار گرفته است. این تحلیل بر مبنای معیارهای ترسکا و فون-میسز به گونه­ای صورت گرفته که روابط برای هر یک از دو معیار مذکور در غالب یک معادله مشترک قابل بیان باشند. هدف اصلی این مقاله تعیین یک رابطه ساده و کاربردی برای تعیین شعاع و فشار اتوفرتاژ بهینه است که حداقل تنش ممکن را در نقطه بحرانی یک استوانه اتوفرتاژ شده نتیجه دهد. به علاوه، این رابطه دارای دو ویژگی می­باشد: ۱- دقت بالاتری را از طریق در نظر گرفتن سخت شوندگی خطی ارائه میدهد، ۲- برای هر یک از دو معیار ترسکا و فون-میسز معتبر و قابل استفاده باشد. بنابرین، روابطی برای شعاع، میزان و فشار اتوفرتاژ بهینه ارائه میشود بطوری­که با به کار بردن یک ضریب، برای هر دو معیار ترسکا و فون-میسز به صورت همزمان قابل استفاده می­باشند. همچنین، با تعریف یک پارامتر جدید، که معیاری از سخت شوندگی نسبی است و مقداری بین ۱ (برای ماده الاستیک-پلاستیک کامل) و کوچکتر از ۲ (برای ماده الاستیک-پلاستیک سخت شونده خطی) دارد، اثر سخت شوندگی نیز در آنها لحاظ می­شود. با مقایسه نتایج این پژوهش با نتایج تحقیقات پیشین صحت آنها مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

الاستیک-پلاستیک سخت شونده خطی ، اتوفرتاژ ، بهینه سازی ، تاثیر سخت شوندگی