بررسی فرآیند مفاهمه و مواجهه امامان شیعه(ع) با فرهنگ ایرانی

مفاهمه و مواجهه فرهنگی دوسویه اسلامی با فرهنگ ایرانی طی حداقل سه قرن نخست،اسباب و زمینه‎های تغییر و تحول درون مایه­ها و مواریث فرهنگی ایرانیان را فراهم آورد اما در این میان،نقش امامان شیعه(ع) به عنوان مهم ترین رهبران جریان­های اصلی فکری- فرهنگی آن سه قرن،در مواجهه و مفاهمه با جریان تغییر مذهب و فرهنگ ایرانی ها،کاملا روشن نیست! شفاف سازی در این زمینه در گرو توجه به پیشینه و ظرفیت فرهنگ ایرانی و توجه به گوناگونی رفتار و برخورد امامان معصوم شیعه(ع)در آن است.این تحقیق بانگاه­ کل­نگر و با بهره­گیری از شیوه توصیفی-تحلیلی به­دنبال این است تا به ­خلاف نگاه سنتی که حیات امامان(ع) رااز منظر سیاسی و براساس قدرت حاکمان تقسیم­بندی و مطالعه کرده اند، چشم اندازی­نو در  مطالعات میان فرهنگی ایرانی- اسلامی- شیعی پدیدآورد و بدین سان،به ایجاد تغییر در بینش وروش مطالعات مربوط به جایگاه و نقش امامان معصوم شیعه(ع) طی دوره تاریخی  از سال ۱۱ تا۲۶۰ هجری کمک نماید. نتیجه آن که به­ خلاف رویکردرهبران سیاسی مسلمان که با تحقیر، توهین،تفضیل،تبعیض،اخذواقتباس از مواریث فرهنگ و تمدن ایرانی همراه بود،امامان(ع) موجبات تاثیرگذاری مستقیم و غیرمستقیم بر جامعه ایرانی از طریق روشنگری فکری-فرهنگی، همگون­سازی فکری-رفتاری ­و همجوشی فرهنگی با فرهنگ ایرانی راپدیدآوردند.

کلیدواژه ها:

امامان ، مفاهمه ، مواجهه ، فرهنگ ، روشن گری ، همگون سازی و هم جوشی