رابطه نظام های مغزی- رفتار و برخی عوامل جمعیت شناختی با ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی

هدف این مطالعه تعیطن رابطه نظام های مغزی- رفتاری و برخی عوامل جمعیت شناختی با ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی بود. روش پژوهش از نوع پس رویدادی و جامعه آماری حدود ۳۶۰ نفر از بیماران قلبی- عروقی ۲۰ تا ۴۰ ساله بیمارستان شهید مدنی شهر تبریز بود. نمونه آماری پژوهش شامل ۱۲۲ نفر که ۶۲ نفر از آن ها سالم و ۶۰ نفر بیمار قلبی بودند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار سنجش این پژوهش مقیاس بازداری/ فعال سازی رفتاری کارور وایت و پرسشنامه جمعیت شناختی محقق ساخته بود. نتایج پژوهش نشان دهنده عدم تفاوت بین افراد سالم و بیمار در نظام فعال سازی رفتاری،و تفاوت آن ها در نظام بازداری رفتاری بود. به علاوه نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که جنس اثر معناداری در هیچ یک از نظام های مغزی- رفتاری ندارد. نتایج رگرسیون لوجستیک نشان داد که وزن و سن می توانند پیش بینی کننده بیماری قلبی باشندو همچنین احتمال ابتلا به بیماری قلبی در مردان بیشتر از زنان است. با توجه به این که ممکن است افراد سالم و بیمار در نظام بازداری رفتاری تفاوت داشته باشند،از فعالیت سیستم بازداری رفتاری می توان به عنوان مولفه مناسبی در تحلیل روان شناختی بروز بیماری های قلبی عروقی سود حست. پیشنهاد می شود با شناسایی نوع نظام های مغزی رفتاری به ویژه نظام بازدارس رفتاری افراد و آگاهی آن ها نسبت به این نوع ویژگی، آن ها را در جهت بهبود سبک زندگیشان سوق داد و بدین وسیله بروز بیماری های قلبی عروقی را در آن ها کاهش داد.