ارزیابی تاثیر ضد قارچی تیوفانات متیل بر قارچ های مخرب کاغذ و کاربرد آن در حفاظت آثار کاغذی

آثار‎ ‎کاغذی به دلیل ماهیت آلی خود بیشتر موردحمله ی عوامل بیولوژیکی مثل قارچ ها، باکتری ها و حشرات قرار می گیرند. در آرشیوها معمولا بیشترین نوع تخریب بیولوژیکی کاغذ، به قارچ ها مربوط می شود. اهمیت حفاظت آثار کاغذی باعث شده تا روش های متفاوتی در قارچ زدایی این آثار بکار گرفته شود. روش ضدعفونی شیمیایی یکی از پرکاربردترین شیوه ی ضدعفونی است. در این پژوهش کاربرد قارچ کش تیوفانات متیل بر قارچ های مخرب آثار کاغذی موردمطالعه قرارگرفته است. مطالعات آزمایشگاهی انجام شده جهت بررسی تاثیرات تیوفانات متیل بر کاغذ و قارچ، شامل پیرسازی تسریعی کاغذ، بررسی میزان تاثیرگذاری قارچ کش تیوفانات متیل بر قارچ های Aspergillus niger، Aspergillus flavus و Penicilliurn sp و تعیین میزان پایداری قارچ کش بعد از پیرسازی تسریعی است. بررسی ها نشان داد که تیوفانات متیل در تمامی غلظت های ۱۰، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ppm۵۰۰ به طور کامل از رشد قارچ Penicilliurn sp جلوگیری کرد. قارچ Aspergillus flavus تنها در غلظت ppm۱۰ مقداری رشد داشت؛ اما در بقیه ی غلظت ها هیچ رشدی از این قارچ دیده نشد. قارچ Aspergillus niger نیز در غلظت های بالای ppm۱۰۰ توانایی رشد نداشت. بر اساس نتایج، کاغذهای تیمار شده پس از قرار گیری در شرایط پیرسازی تسریعی همچنان توانایی مهار رشد قارچ ها را دارد. به طورکلی، نتایج حاصل از هاله ی رشد و هاله ی عدم رشد، نشانگر آن بود که در غلظت ppm۲۰۰ هر سه قارچ به طور کامل قابل کنترل هستند.

کلیدواژه ها:

کاغذ ، تیوفانات متیل ، کشت قارچ ، پیرسازی تسریعی ، حفاظت و مرمت