تحلیل فضایی کیفیت منابع آب زیرزمینی جهت مصارف شرب، کشاورزی و صنعتی (مطالعه موردی: دشت آباده طشک-جهان آباد)

هدف از این مطالعه، تحلیل مکانیکیفیتآب زیرزمینی دشت آباده طشک-جهان آبادواقع در شرق استان فارس برای مصارف شرب، کشاورزی و صنعتی براساسدیاگرام های شولر، ویلکوکس و شاخصاشباع شدگیلانژلیهاست. ابتدا داده های ۸ پارامتر کیفی موثر در مصارف فوق،شاملTDS،TH ،Na+،Cl-، SO۴۲-،PH ،ECو SARمربوط به ۲۹ حلقه چاه منطقهجمع آوریو از نرمال بودن توزیع داده ها اطمینان حاصل گردید. به کمکتحلیل گرزمین آماری در سامانه ی اطلاعات جغرافیایی (GIS)، مدل های مختلف روش کوکریجینگبرای هر پارامتربررسی و نتایج حاصل از مدل های مذکور براساسفن اعتبارسنجی متقابل با معیار آماری ریشه ی دوم میانگین مربعات خطا (RMSe) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای پارامترهای TDS،TH ، Cl- و PH، مدلرشنال کوادریک و برای متغیرهای Na+، SO۴۲-، EC و SAR، مدلنمایی از بیشترین دقت و کمترین خطا نسبت به سایر مدل هایواریوگرام برخوردار می باشند.براساس نمودار شولر، ۳۸% چاه های دشت در گروه خوب و قابل قبول قرار داشته و مانعی ازنظر شرب ندارند. نمودار ویلکوکس نشان می دهد که اکثر چاه ها (۶۲%) در کلاس خیلی شور قرار داشته و برای کشاورزی مناسب نمی باشند. با توجه به ضریب اشباع شدگی لانژلیه، ۷۶% آب زیرزمینی دشت در رده ی رسوبگذار و ۲۴% باقی مانده در رده ی خورنده ازنظر صنعتی قرار دارند.نقشه های طبقه بندی کیفیآب زیرزمینی دشتازلحاظ شرب، کشاورزی و صنعتی نشان داد که کیفیت آب از مناطق مرتفع شمال به سمت نواحی پست جنوب (به استثنایناحیه ی ده زیر ۲)، بخصوص در اراضی فاقد کشاورزی یعنی محدوده یدریاچه ی بختگان که کلاس کیفیت آب غیرقابل استفاده غالب است؛ کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

کیفیت آب زیرزمینی ، تحلیل مکانی ، روش کوکریجینگ ، طبقه بندی کیفی آب ، دشت آباده طشک-جهان آباد