مرور ی بر پدیده آبشستگی پل ها به روش آزمایشگاهی و عددی، نگاهی بر آبشستگی پل شاه عباسی جاجرود

سازه های آبی در مهندسی عمران از اهمیت بالایی برخوردارند همچنین ‍پیچیدگی بیشتری نسبت به سازه هایی که در تماس با آب نیستند دارند. یکی از مخرب ترین پدیده ها در این سازه ها تشکیل جت و آبشستگی است که قدمت طولانی در علم هیدرولیک دارد اما به دلیل شرایط و پیچیدگی های این پدیده و همچنین به دلیل نبودن رابطه ای مناسب که بتواند تحلیل گر تمامی شرایط باشد هنوز هم مورد توجه به ویژه محققین و مهندسین رودخانه است. اهمیت بررسی پدیده آبشستگی به خصوص آبشستگی موضعی مسئله بسیار مهمی در علم مهندسی آب و سازه هیدرولیکی است. به همین دلیل در این تحقیق مروریی بر پدیده پیش بینی و تخمین عمق آبشستگی و تشکیل جت در پیرامون پایه های پل و راه های متناسب برای کاهش این پدیده با توجه به شرایط مختلف پل ها و مورفولوژی رودخانه میپردازیم. در روش عددی روابط مقدار دقیق عمق آبشستگی را ارایه نمیدهند به دلیل اینکه از روش تجربی استخراج شده اند.همچنین روش آزمایشگاهی علاوه بر هزینه بالا به دلیل عدم فراهم نمودن شرایط محیطی عمق آبشستگی را از مقدار واقعی بیشتر تخمین میزند به همین دلیل روش های هوش مصنوعی مناسبتر و این محدودیت ها را ندارند نتایج تحقیقات انجام شده برتری روش های هوش مصنوعی را نسبت به روابط تجربی در پیش بینی عمق حفره آبشستگی نشان میدهد .تخمین عمق آبشستگی همچنین با توجه به استفاده از روابط تجربی نشان دادیم که آبشستگی موضعی اطراف پایه پل توسط جت هنوز مشکل سازه ای برای پل شاه عباسی جاجرود ایجاد نکرده است و با راه حل های ارایه شده میتوان از وقوع چنین تخریبی جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

تخمین عمق آبشستگی ، پایه های پل ، جت ، اثرات زیست محیطی