اسپور کلستریدیوم بوتولینوم و آلودگی قارچی در عسل های تولیدی ایران
محل انتشار: دوماهنامه طلوع بهداشت، دوره: 15، شماره: 6
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 410
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TBS-15-6_001
تاریخ نمایه سازی: 17 آذر 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: عسل ماده غذایی بسیار غنی و انرژی بخش حاصل از شهد گیاهان توسط زنبور عسل است. در عسل احتمال وجود میکروارگانیسم ها به شکل اسپور وجود دارد. یکی از این میکروارگانیسم های خطرساز باکتری کلستریدیوم بوتولینوم است که توانایی بروز بوتولیسم به ویژه در نوزادان را دارد. این مطالعه به منظور بررسی میزان شیوع آلودگی عسل های تولیدی مناطق مختلف ایران به اسپور کلستریدیوم بوتولینوم و کپک و مخمر صورت گرفت.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال ۱۳۹۲ بر روی تعداد ۱۳۰ نمونه عسل، تهیه شده از زنبورستان های کشور انجام گرفت. فراوانی اسپور کلستریدیوم بوتولینوم در عسل های ایران با استفاده از شوک حرارتی و محیط کشت گوشت پخته شده گرمخانه گذاری به مدت ۱۰ روز در دمای ۳۵ درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفت. باکتری کلستریدیوم پرفرنژنس PTCC:۱۷۶۶ به عنوان نمونه ی کنترل مثبت استفاده شد. آزمون شمارش کپک و مخمر نیز طبق استاندارد ملی ایران انجام پذیرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد اسپور کلستریدیوم بوتولینوم در هیچ یک از نمونه های مورد مطالعه حضور نداشت. آلودگی به کپک و مخمر در ۳۴ نمونه (۶۷/۲۶%) بالاتر از حد مجاز استاندارد بود. استان کردستان با ۶/۶۶% آلودگی بالاتر از حد مجاز، بیشترین آلودگی و مازندران با دامنه آلودگیCFU/g ۵۵-۳۳ کمترین میزان آلودگی به کپک و مخمر دارا بودند.
نتیجه گیری: عسل های ایران در مقطع زمانی مورد مطالعه از نظر اسپور کلستریدیوم بوتولینوم ایمن بوده اما آلودگی به کپک و مخمر در عسل های مناطق غرب کشور بیشتر و شمال کشور کمترین میزان را دارا می باشد.
کلیدواژه ها:
Honey ، Cl. botulinum ، Mold ، Yeast ، Food safety ، عسل ، کلستریدیوم بوتولینوم ، قارچ ، ایمنی مواد غذایی
نویسندگان
بهادر حاجی محمدی
دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
علی دهقانی
دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
مرتضی جواد زاده
دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
نبی شریعتی فر
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده بهداشت، گروه بهداشت محیط
هنگامه زندی
دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
حسن مظفری خسروی
دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
گیلدا اسلامی
دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :