پژواک فرهنگ پیمان و پیمان داری در شاهنامه و متون اوستایی و پهلوی
محل انتشار: فصلنامه زبان و ادبیات فارسی، دوره: 12، شماره: 6
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 235
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PERSI-12-6_007
تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1400
چکیده مقاله:
شاهنامه، آیینه تمام نمای فرهنگ، حکمت و اندیشه ایرانیان و تجلی گاه باورها، آیین ها و رسوم اجتماعی آنان است که آن را می توان با رویکردهای گوناگون واکاوید .این اثر سترگ، مهمترین سند به جای مانده از فرهنگ منظوم ایران باستان است. از آنجا که آبشخور و اساس نظم شاهنامه، خداینامه ها، کارنامه ها، روایات دینی، اوستا، متون پهلوی و حتی نگاره ها بوده است، یقینا نظم نامه باستان تحت تاثیر باورها و آیین هایی است که در این کتاب ها و مآخذ آمده و این باورها و آیین ها یا ضمن داستان ها یا به طور اشاره، در اثر گران سنگ استاد توس آمده است. در این پژوهش به بررسی پیمان و پیمان داری، به عنوان یکی از باورهای ایران باستان، که به گونه ای مشترک در شاهنامه، اوستا و متون پهلوی آمده، پرداخته شده و بر این نکته تاکید گردیده که شاهنامه، پژواک و پالوده فرهنگ ایران باستان و استوارترین سند هویت فرهنگی ایرانیان کهن است. مستندات آن، شواهد بسیاری است که در متون دیگر پیش از فردوسی و هم عصر او آمده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین جلالی
استادیار گروه زبان وادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مبارکه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :