آموزش سبک محاوره ی بسط یافته و محتوای غنی هیجانی به مادران و اثر آن بر افزایش حافظه شرح حال و آگاهی هیجانی کودکان پیش دبستانی

هدف: در این پژوهش سبک محاوره ی بسط یافته و محتوای غنی هیجانی به مادران آموزش داده شد، و اثر بخشی آن بر روی حافظه شرح حال و آگاهی هیجانی کودکان پیش دبستانی بررسی شد. روش: طرح پژوهش حاضر طرح شبه آزمایشی بود. نمونه مورد پژوهش شامل ۳۴ زوج مادر و کودک ) ۱۳ دختر، ۲۱ پسر( بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند. کودکان ابتدا بر اساس نمرات زبان، سپس بر اساس جنسیت، سن، و تحصیلات مادران همتا شدند. آنها بر اساس تصادف به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم گردیدند. برای آموزش از مادران گروه آزمایشی خواسته شد که حین محاوره با کودکانشان از پنج شیوه: استفاده از افعال پرسشی، ربط دادن واقعه زمان حال به تجربیات قبلی یا دانسته های کودک، دنبال کردن آنچه که کودک می گوید و انجام می دهد، تشویق و تحسین رفتار و گفتار کودک، و گفتگو در مورد هیجان ها و علت هایشان، استفاده نمایند. یافته ها: داده ها با استفاده از طرح اندازه گیری مکرر و همبستگی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مادران و کودکان گروه آموزشی نسبت به گروه کنترل در پس تست به میزان بیشتری از عناصر سبک بسط دهنده استفاده می ک ردند. مادران و کودکان گروه آموزشی نسبت به گروه کنترل در پس تست و پیگیری به میزان بیشتری در مورد هیجان ها و علت هایشان صحبت میکردند. میزان یادآوری و دانش هیجانی کودکان دو گروه در پس تست و پیگیری تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: اثرگذاری این آموزش راهی نوین برای ارتقاء مهارت های کودکان از طریق آموزش به مادران برای پژوهشگران و متخصصان بالینی باز کرده است.

کلیدواژه ها:

Training Conversational Style ، High Elaborative Conversational Style ، Low Elaborative Conversational Style ، Autobiographical Memory ، Emotion Knowledge ، آموزش سبک محاوره ، سبک محاوره بسط دهنده بالا ، سبک محاوره بسط دهنده پایین ، حافظه شرح حال ، دانش هیجانی