بررسی اثر کوتاه مدت آموزش کارکردهای اجرایی، بر کاهش نشانه های کمبود توجه و بیش فعالی در دانش آموزان پسر دوره ابتدایی شهر اصفهان

هدف: بررسی اثر کوتا­ه­ مدت آموزش کارکرد های اجرایی بر کاهش نشانه­ های کمبود توجه و بیش فعالی است. روش: جامعه آماری پژوهش، دانش­ آموزان دوره ابتدایی شهر اصفهان بودند که در سال تحصیلی ۸۸- ۸۷ تحصیل می­کردند. برای انجام پژوهش، ۴۰ دانش ­آموز با اختلال کمبود توجه- بیش فعالی (۱۰ نفر گروه کمبود توجه، ۱۰ نفر گروه بیش فعال، ۱۰ نفر گروه شاهد کمبود توجه و۱۰ نفر گروه شاهد بیش فعال را  به روش نمونه­ گیری تصادفی ساده انتخاب و بررسی شدند. روش تحقیق، آزمایشی بود از پرسشنامه نشانه های اختلال کمبود توجه- بیش فعالی )براساس (DSM-IV استفاده شد. آموزش براساس تکنیک بازداری از طریق بازی انجام شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) نشان داد، آموزش کارکردهای اجرایی در کاهش نشانه های کمبود توجه و بیش فعالی موثر واقع شده است. نتیجه گیری: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که آموزش کارکرد های اجرایی بر کاهش نشانه های کمبود توجه- بیش فعالیتاثیر دارد و می­تواند در کنار سایر درمان ­های مربوط به این اختلال مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Attention Deficit Hyperactivity Disorder ، Executive Function ، Inhibition ، اختلال کمبود توجه و بیش فعالی ، کارکرد اجرایی ، بازداری