مقایسه دو روش ارزشیابی تکوینی بر رضایتمندی و یادگیری مهارتهای بالینی در دانشجویان پرستاری

مقدمه: ارزشیابی خود و همتا بعنوان ارزشیابی های تکوینی در افزایش  یادگیری دانشجویان تاثیر دارند. بمنظور معرفی روش موثرتر، پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر بکارگیری ارزشیابی خود و همتا بر رضایتمندی و یادگیری مهارت بالینی دانشجویان پرستاری انجام شد. روش کار: در این مطالعه مداخله ای با طرح متقاطع، کلیه دانشجویان ترم یک کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری مامایی همدان جهت انجام دو پروسیجر ساکشن و پانسمان وارد مطالعه شدند. از چک لیست استاندارد برای ارزشیابی هر پروسیجر استفاده گردید. با استفاده از چک لیستها، همزمان با ارزشیابی مربی هر ۴۹ دانشجو به صورت قرعه کشی یکی از پروسیجرها را  به روش خودارزشیابی و پروسیجر بعدی را به صورت ارزشیابی همتا انجام دادند. ۲هفته بعد مجدد هر دانشجو در طی انجام پروسیجرها تحت ارزشیابی توسط مربی قرار گرفت. نمره نهایی به عنوان ملاک یادگیری در نظر گرفته شد. رضایت دانشجویان از روشهای ارزشیابی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته بررسی گردید. داده ها با SPSS-۱۶ و با سطح معنی داری ۰۵/۰ تجزیه تحلیل شدند. یافته ها: در پروسیجر ساکشن تفاوتی بین نمره نهایی دانشجویان در دو روش ارزشیابی وجود نداشت. در پروسیجر پانسمان ارزشیابی همتا باعث یادگیری بهتر در دانشجویان نسبت به روش خودارزشیابی شد (۰۱/۰>p). ارزشیابی همتا باعث رضایت بیشتر دانشجویان در بعد ارتباط و کاهش اضطراب گردید (۰۵/۰>p). نتیجه­گیری: با توجه رضایت دانشجویان از ارزشیابی همتا و تاثیر مثبت آن بر یادگیری مهارتهای بالینی دانشجویان، استفاده از این روش در امر آموزش دانشجویان به مسئولان آموزشی توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

Personal Satisfaction ، Self-assessment ، Student ، دانشجو ، رضایت ، خود ارزشیابی