سطوح پایداری در محله های شهری مطالعه موردی: محلات شهر مهاباد

توسعه­ی پایدار شهری، ایده ای با ابعاد گسترده و پیچیده است که در رشد و تکوین شهرها تاثیرگذار بوده، عوامل اقتصادی، اجتماعی، زیست-محیطی و اکولوژیک را موردتوجه قرار می دهد. آنچه امروزه مهم است، آگاهی از نقاط قوت و ضعف ابعاد اجتماعی اقتصادی، زیست - محیطی و اکولوژیک توسعه است. هدف از این پژوهش بررسی محلات ناحیه سه مهاباد بر اساس شاخص های اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی، خدماتی و کالبدی برای شناسایی میزان سطوح پایداری محله ای است. این پژوهش ازنظر نوع «کاربردی- توسعه ای» و ازنظر روش «توصیفی-تحلیلی» است. با بهره گیری از مدل های ELECTRE و AHP و نرم افزارهایExpert Choice و Arc GIS وضعیت پایداری محلات شهری موردمطالعه مشخص شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد محله سنجان آباد در بعدهای اقتصادی (۲ امتیاز) و زیست محیطی (۴ امتیاز) محله ای کاملا پایدار و در بعد خدماتی محله ای نیمه پایدار است. در رتبه­ی دوم پایداری محله باغ سیسه در بعد اجتماعی – فرهنگی (۲ امتیاز) محله ای کاملا پایدار و در بعد کالبدی و خدماتی محله ای نیمه پایدار است. در رتبه­ی سوم پایداری محله محمودکان (با ۲ امتیاز) در بعد خدمات محله ای کاملا پایدار و در بعد اجتماعی- فرهنگی محله ای نیمه پایدار است. در رتبه چهارم از بعد پایداری، محله باغ اسماعیل آقا (با ۴ امتیاز) قرار دارد که در بعد کالبدی به عنوان پایدارترین محله شناخته شده است. در رتبه پنجم محله کوی هژار قرار دارد، به لحاظ شاخص های پایداری در پنج بعد کالبدی       (۴باخت)، خدماتی (۴باخت)،، اجتماعی-فرهنگی (۴ باخت)، اقتصادی (۴ باخت) و زیست محیطی (۲ باخت)، در سطح بسیار پایینی قرار دارد و به عنوان ناپایدارترین محله در ناحیه سه شهر مهاباد شناخته شده است.

کلیدواژه ها:

پایداری ، محله های شهری ، مهاباد ، مدل های ELECTRE و AHP