تاثیر الگوهای متفاوت توسعه ای بر قابلیت دسترسی به خدمات محله ای با بکارگیری مدل F’ANP

ارزیابی قابلیت دسترسی به فعالیت های عمومی در محلات با الگوهای توسعه شهری متفاوت حومهای، مرکزی و متعارف با هدف تحلیل برابری در برخورداری از تسهیلات شهری، کیفیت زندگی و سلامت مورد بررسی قرار گرفته است. مقاله حاضر با هدف "سنجش میزان قابلیت دسترسی در الگوهای توسعه شهری متفاوت" درپاسخ به دو سوال ۱) قابلیت دسترسی به تسهیلات عمومی در سطح محله در سه محله با الگوهای توسعه ای متفاوت چه تفاوت هایی دارد؟ ۲) میزان قابلیت دسترسی به فعالیت های مختلف در الگوهای توسعه ای متفاوت به چه صورت است؟ به ارزیابی شاخصهای سنجش قابلیت دسترسی به تسهیلات عمومی در سطح سه محله منیریه به عنوان محله مرکزی، کوی گلستان به عنوان محله حومهای و کوی بیمه به عنوان محله متعارف پرداخته است. در این مقاله قابلیت دسترسی بر اساس روشهای مبتنی بر مکان با ارزیابی مولفه های حمل ونقل، کاربری زمین، به صورت ذهنی (۲۷۱ پرسشنامه) با استفاده از روش کمیF’ANP (تلفیقی از تحلیل عاملی وANP) محاسبه گردید. با استفاده از روش F’ANP اهمیت نسبی شاخص ها بر اساس نظر پرسش شوندگان به دست می آید که موجب حذف نظرکارشناس می شود. بنابراین نتایج به دست آمده کاملا بر اساس نظر ساکنان می باشد. نتایج حاکی از آن است که میزان قابلیت دسترسی کل در هرسه محله تقریبا یکسان است (در محله حومه ای اندکی بیشتر از سایر محلات است). با این حال میزان قابلیت دسترسی به فعالیت های مختلف، در هر محله متفاوت است. این امر تفاوت الگوهای توسعه شهری را در میزان دسترسی به فعالیتهای مختلف را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

سنجش قابلیت دسترسی ، محله ، الگوهای توسعه شهری ، روش کمی F’ANP