نیازسنجی دوره های آموزشی عشایر منطقه سیستان درخصوص الگوی مناسب تغذیه دام

این تحقیق از لحاظ هدف در زمره تحقیقات کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات جزء تحقیقات توصیفی – همبستگی بود که با استفاده از تکنیک پیمایش صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل ۴۸۰۵ نفر بهره­بردار کشاورزی در پنج شهرستان از منطقه سیستان بود که با استفاده از فرمول کوکران نمونه­ای به حجم ۳۵۵ نفر از آن انتخاب و با استفاده از روش نمونه­گیری طبقه­­ای مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط کمیته تحقیق مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از یک آزمون مقدماتی و تکمیل ۳۰ پرسشنامه در جامعه آماری و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ بخش­های مختلف آن در حد مطلوب مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته­های تحقیق در خصوص مهمترین نیازهای آموزشی پاسخگویان نشان از آن داشت که آشنایی با خوراک­های مورد نیاز دام، آشنایی با روش­های برآورد نیاز غذایی دام و اصول تغذیه دام و احتیاجات تغذیه­ای دام از اولویت بالایی نسبت به سایر موارد برخوردار بوده­اند. همچنین نتایج حاصل از تحلیل همبستگی تحقیق حاکی از آن بود که بین متغیرهای فاصله محل زندگی تا مرکز شهر، تعداد دام سبک عشایر و تعداد دفعات شرکت در دوره­های آموزشی مختلف با نیازهای آموزشی آنان در خصوص تغذیه در سطح اطمینان ۹۹ درصد رابطه معنی دار و بین تعداد دفعات مراجعه به مراکز خدمات کشاورزی و عشایری و تعداد دام سنگین در سطح اطمینان ۹۵ درصد رابطه مثبت و معنی داری با نیازهای آموزشی عشایر داشت. همچنین یافته­های حاصل از مقایسه میانگین گویای این مطلب بود که بین سطوح مختلف تحصیلات عشایر مورد مطالعه و نیازهای آموزشی آنان در خصوص تغذیه دام رابطه معنی داری مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

: سیستان ، نیاز آموزشی ، عشایر ، دام ، تغذیه دام