بررسی تغییرات گوجه فرنگی گلخانه ای تیمار شده با عنصر مفید به شکل فلزی و نانو فلزی

تحقیقات محدودی در خصوص اثر عنصر سودمند سلنیوم بر رشد و خواص فیزیولوژیکی سبزیجات موجود است. جهت بررسی اثر این عنصر و مقایسه اثر آن با نانوذرات آن آزمایشی در محیط هیدروپونیک در گلخانه پژوهشی دانشگاه صنعتی اصفهان در زمستان ۱۳۹۱ اجرا شد. این تحقیقبه صورت آزمایش کاملا تصادفی طرح ریزی شد. سلنیوم در غلظت های ۵/۲، ۵ و ۱۰ میلی مولار و نانوسلنیوم در غلظت های ۱، ۴، ۸ و۱۲ میکرومولار به محلول غذایی اضافه شد و محلول غذایی پایه به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. جهت مقایسه اثر استفاده فرم فلزی و نانو این عنصر صفات رویشی، فعالیت فتوسنتزی و آنتی اکسیدانی گوجه فرنگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که سلنیوم در غلظت ۵ و ۱۰ میلی مولار باعث بهبود صفات قطر ساقه وسبزینگی شد. نانوسلنیوم در غلظت ۸ میکرومولار بر صفات حجم ریشه، وزن تر ریشه، مقدار آب نسبی شاخساره، آنتی اکسیدان کل موثر بود درحالیکه صفات فتوسنتزی، دی اکسید کربن زیر روزنه، دمای برگ، هدایت مزوفیلی در غلظت ۴ میکرومولار نانوسلنیوم بیشترین مقدار را داشت. کارایی مصرف آب فتوسنتزیو فتوسنتز با افزودن سلنیوم در هر دو فرم فلزی و نانو کاهش یافت و فنول برگ تغییر معنی داری نداشت. بطور کلی به نظر می رسد سلنیوم به فرم فلزی بر صفات رویشی و به فرم نانو بر تغییرات فتوسنتزی و آنتی اکسیدانی موثرتر بود و استفاده از سلنیوم در غلظت ۵ میلی مولار و نانوسلنیوم در غلظت ۴ میکرومولار جهت افزایش رشد گوجه فرنگی قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

Selenium ، Nano-Selenium ، Stomata conductance ، beneficial elements ، سلنیوم ، عناصر مفید ، نانوسلنیوم ، هدایت روزنه ای