فراداستان تاریخ نگارانه در رمان «راهنمای مردن با گیاهان دارویی» اثر عطیه عطارزاده

فراداستان تاریخ نگارانه یکی از گرایش های داستان نویسی پست مدرن است که با به مناقشه کشیدن داستان به عنوان برساخته ی زبانی و کلامی، تاریخ و آنچه را که واقعیت های تاریخی نامیده می شود به سخره می گیرد. این گرایش داستان‌نویسی که در سال های اخیر مورد توجه نویسندگان کشورمان نیز واقع شده است، هنوز باعث سردرگمی طیف زیادی از مخاطبان داستان است. در پژوهش حاضر، رمان راهنمای مردن با گیاهان دارویی اثر عطیه عطارزاده، یکی از جدیدترین رمان هایی که با این سبک و سیاق نگاشته شده است، مورد بررسی قرار می گیرد و تکنیک هایی که این اثر را در زمره ی آثار فراداستان تاریخ نگارانه قرار می دهد، مورد توجه واقع می شود. نویسنده با تاکید بر آشکارکردن شگردهای داستانی، ماهیت وجود شناسانه ای را که مختص داستان های پسامدرن است بر اثر حاکم می کند و با به کارگیری تکنیک هایی نظیر تکثر زاویه ی دید، جعل تاریخ، آیرونی، زمان پریشی و بینامتنیت، ماهیت تاریخ را نیز زیر سوال می برد. استفاده از راوی نابینا،شگرد متفاوتی در این داستان برای نشان دادن تشکیک و عدم قطعیت است؛ به طوری که برساختگی و تصنعی بودن تکنیک های فراداستانی را تا حدودی خنثی می کند و به نوعی آن را ناشی از نگرش متفاوت راوی به جهان پیرامون به حساب می آورد.

کلیدواژه ها:

رمان ، پست مدرنیسم ، فراداستان ، تاریخ نگارانه ، عطیه عطارزاده