بررسی انتشار دی اکسید کربن ناشی از مصرف برق در بخش های اقتصادی ایران با استفاده از تکنیک تجزیه

یکی از مهمترین تبعات فرآیند تولید تا مصرف انرژی افزایش آلودگی های محیط زیست و انتشار گازهای گلخانه ای است.از طرفی بخش برق از عمده ترین منابع انتشار دی اکسید کربن در جهان به شمار رفته و نقش قابل توجهی در افزایش انتشار گازهای گلخانه ای دارد. هدف اصلی این مقاله تعیین عواملی است که تغییر انتشارco2 ناشی از مصرف برق را تحت تاثیر قرار می دهد.تحلیل تجزیه ای کامل جهت انتشارco2 در ایران برای چهار بخش اصلی اقتصاد یعنی کشاورزی،صنعت،حمل و نقل و خدمات طی دوره 1388-1369 انجام گرفته است.برای بررسی عامل اثر گذار بر انتشار co2 از تحلیل تجزیه ای شاخص IDA استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که در تحلیل کل کشور،مهمترین عامل افزایش انتشار co2 اثر تولیدی می باشد و اثر ساختاری کمترین تاثیر را در انتشارco2 ناشی از مصرف برق را دارد.ضریب آلودگی در طول برنامه اول تا سوم توسعه در کل کشور و تمامی زیر بخشها رو به کاهش بوده است ولی در برنامه چهارم افزایش چشمگیری داشته است که نشان دهنده در الویت نبودن مباحث زیست محیطی در اجرای برنامه چهارم توسعه است. اثر شدت انرژی در تمامی زیر بخشها در برنامه چهارم کاهش پیدا کرده است که این نشان دهنده نگرانی مسئولین در مبحث کمبود انرژی برق و به تبع آن پیگیری راهکارهایی برای صرفه جویی برق می باشد.

کلیدواژه ها:

مدل تجزیه ، اثر شدت انرژی ، اثر ساختاری ، اثر تولیدی ، ضریب انتشار