اثربخشی درمان شناختی-رفتاری و روایت درمانی بر بهبود آشفتگی های مرتبط با مرگ و سرسختی روان شناختی در بیماران زن مبتلا به سرطان پستان

چکیده مقدمه: سرطان می تواند مشکلات روان شناختی زیادی برای بیماران به وجود بیاورد و ضروری است رو های موثری برای کمک به آن ها یافت شود. ازاین رو این پژوهش باهدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری و روایت درمانی در بهبود آشفتگی های مرتبط با مرگ و سرسختی روان شناختی در بیماران زن مبتلابه سرطان پستان انجام شد. مواد و روش ها: طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و به صورت پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان دارای سرطان پستان و مراجعه کننده به بیمارستان های شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بودند. نمونه شامل ۴۵  نفر از بیماران بود که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه شناختی-رفتاری، روایت درمانی و گروه کنترل جایگزین شدند. از مقیاس اضطراب مرگ، افسردگی مرگ و بررسی دیدگاه های شخصی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها از طریق مانکوا و آزمون تعقیبی بونفرونی و نرم افزار SPSS-۲۲ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه شناختی-رفتاری و روایت درمانی با گروه کنترل در مرحله پس آزمون اضطراب مرگ (۴۴/۱۵ F= و ۰۵/۰ p <) افسردگی مرگ (۷۹/۲۱ F= و ۰۵/۰ p <) و سرسختی روان شناختی (۶۳/۴ F= و ۰۵/۰ p <) تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین گروه شناختی-رفتاری و روایت درمانی در اضطراب و افسردگی مرگ تفاوت معناداری وجود دارد (۰۵/۰ p <) و روایت درمانی اثربخشی بیشتری دارد؛ اما در سرسختی روان شناختی بین آن ها تفاوت معناداری وجود ندارد (۰۵/۰ p>). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، درمان شناختی-رفتاری و روایت درمانی می توانند به عنوان یک روش موثر در بهبود آشفتگی های مرتبط با مرگ  و سرسختی روان شناختی بیماران مبتلابه سرطان پستان به کار گرفته شوند و در این زمینه روایت درمانی می تواند کارآمدتر باشد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی-رفتاری ، روایت درمانی ، اضطراب مرگ ، افسردگی مرگ ، سرسختی روان شناختی